Τρίτη 17 Απριλίου 2012

ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΡΩΣΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Λεμεσός, 18 Νοεμβρίου 2011

Κυρία Αντιγόνη Παπαδοπούλου            
Ευρωβουλευτή,

Αγαπητή κυρία Παπαδοπούλου,

Σας ευχαριστώ για τις σκέψεις που εκφράζετε πιο κάτω σε σχέση με άρθρο μου που έχετε λάβει.

Παρακολουθώ την πολιτική σας πορεία τα τελευταία χρόνια και έχω την άποψη ότι είστε από τους ελάχιστους πολιτικούς που τους διακρίνει η εντιμότητα, ο γνήσιος πατριωτισμός και η μεγάλη αγωνιστικότητα για το καλό της Κύπρου μας.

Διαβάζοντας κάποιος το τρόπο που διατυπώνετε τις απόψεις σας, δεν μπορεί παρά να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι, εμμέσως πλην σαφώς, παραδέχεστε ότι το υπάρχον πολιτικό σύστημα και το κομματικό κατεστημένο ευθύνεται για την δεινή θέση στην οποία έχει περιέλθει ο τόπος μας.

Είναι εμπεδωμένο βαθιά στην συνείδηση του κυπριακού λαού ότι αυτό το κομματικό κατεστημένο και τα πολιτικά πρόσωπα που το συνθέτουν αποτελούν μέρος του προβλήματος. Εφόσον αυτό το σύστημα διατηρεί διαχρονικά τα ίδια χαρακτηριστικά και τις ίδιες αρρωστημένες νοοτροπίες δεν μπορεί να δώσει λύσεις στα προβλήματα τα οποία το ίδιο δημιούργησε και στα σημερινά αδιέξοδα.

Η επαναλαμβανόμενη από πολιτικά πρόσωπα μόνιμη επωδός ότι ‘’στην δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα’’, αποδείχθηκε ένας μεγάλος μύθος για την κυπριακή μπανανία για τους εξής λόγους:

1. Στην πραγματική δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα, όχι στη κυπριακή δημοκρατία. Είναι δημοκρατία, η ατιμωρησία, η αναξιοκρατία, ο νεποτισμός, ο λαϊκισμός, το ρουσφέτι, η φοροδιαφυγή πολιτικών κυρίως προσώπων, η κάλυψη με το αζημίωτο που δίνουν τα ΜΜΕ στο πολιτικοοικονομικό κατεστημένο; Είναι δημοκρατία τέλος, η Κυπριακή Δημοκρατία να έχει Γενικό Εισαγγελέα τον Πέτρο Κληρίδη και βοηθό του τον Άκη Παπασάβα;

2. Είναι δημοκρατία να παραμένει στην θέση του ένας Πρόεδρος που ευθύνεται άμεσα για την απώλεια 13 ανθρώπων και την καταστροφή της οικονομίας του τόπου; Είναι δημοκρατία να κατηγορεί τον Πόλυ Πολυβίου που ο ίδιος διόρισε για την διερεύνηση της έκρηξης στο Μαρί και όταν αυτός κάνει σωστά την δουλειά του, να τον διαβάλλει ο ίδιος και το κόμμα του και να μην σέβεται τους νόμους του κράτους του οποίου ηγείται; Ποίος νομίζεται, από όσους άμεσα η έμμεσα εμπλέκονται σε αυτό το έγκλημα, θα δεχθεί την ετυμηγορία του νόμου όταν ο ίδιος ο Πρόεδρος δεν την αποδέχεται; Μην ξεχνάτε ότι το Κόμμα στο οποίο ανήκετε έφερε στην εξουσία αυτόν το απερίγραπτο Πρόεδρο. Είναι ο Πρόεδρος του κόμματος σας που συνεχίζει να συνεργάζεται μαζί του υστερόβουλα με στόχο τις επόμενες Προεδρικές εκλογές.

3. Είναι δημοκρατία ένας τόσο προβληματικός Πρόεδρος να χειρίζεται το Κυπριακό και το θέμα του φυσικού αερίου που θα καθορίσουν το μέλλον των επόμενων γενεών χωρίς να δίνει λόγο σε κανένα;

4. Ο Πόλυς Πολυβίου στο πόρισμα του πέραν του καταλογισμού ευθυνών για την έκρηξη στο Μαρί αναφέρεται με πολύ ξεκάθαρο και σαφή τρόπο στην άκρως προβληματική και αντιδημοκρατική σχέση μεταξύ των πολιτικών και του κομματικού κατεστημένου και των πολιτών. Αν διαβάσετε προσεκτικά τις  διαπιστώσεις Πολυβίου θα αντιληφθείτε τους λόγους για τους οποίους κάθε τόσο οδηγούμαστε σε εγκλήματα και τραγωδίες. Θα διαπιστώσετε επίσης γιατί το σημερινό αμαρτωλό κομματικό κατεστημένο θα πρέπει να αποτελέσει παρελθόν για τον τόπο.

 5. Η χειραγώγηση από το πολιτικό σύστημα της πεμπτουσίας της Δημοκρατίας, της Δικαιοσύνης, θα αποτελέσει την οριστική ταφόπλακα στο πολιτικό μας πρόβλημα σαν πρόβλημα εισβολής, κατοχής και παραβίασης διεθνών νόμων . Σαν Ευρωβουλευτής που είστε θα πρέπει να γνωρίζετε από πρώτο χέρι ότι οι ξένοι δεν νοιάζονται για να αποδώσουν δικαιοσύνη σε ένα λαό του οποίου η ίδια η πολιτική του ηγεσία καταπατεί καθημερινά τα δικαιώματα του. Πέστε μου πότε πολιτικά πρόσωπα και στενοί τους συνεργάτες, μεγάλοι οικονομικοί παράγοντες, έχουν τιμωρηθεί για τα τόσα εγκλήματα και σκάνδαλα που έχουν διαπράξει σε βάρος του λαού;

Θα ήθελα να αναδείξω για ακόμη μια φορά την διαφθορά και την έλλειψη δημοκρατίας που υπάρχει στα ίδια τα πολιτικά κόμματα και τις πολιτικές τους ηγεσίες. Γνωρίζετε πολύ καλά κυρία Παπαδοπούλου ότι οι πηγές χρηματοδότησης των πολιτικών κομμάτων είναι πολύ αδιευκρίνιστες και ύποπτες και δεν δίνουν οι ηγεσίες τους λεπτομέρειες στους πολίτες. Υπάρχει ευρέως η αντίληψη στην κοινή γνώμη ότι τα κόμματα και τα στελέχη των χρηματοδοτούνται από τον υπόκοσμο. Στη Ευρωπαϊκή Ένωση όπου υπηρετείτε υπάρχει οδηγία που προνοεί ότι τα κόμματα κάθε χώρας μέλους δεν πρέπει να δέχονται εισφορές και χρηματοδότηση από το εξωτερικό. Γιατί δεν την υιοθετούν τα κυπριακά κόμματα; αυτό δεν σας προβληματίζει; Ο καλύτερος τρόπος για να διαψεύσουν τα κόμματα τις πιο πάνω πηγές χρηματοδότησης, είναι να υπάρξει το ‘’ποθεν έσχες’’, γιατί δεν το δέχονται; Τυχαίο; Δεν νομίζω.

Κλείνοντας κυρία Παπαδοπούλου θα πρέπει να σας επισημάνω ότι όταν κάποιος μπαίνει στην πολιτική δεν αρκεί να είναι ένας τίμιος και αγωνιστικός πολιτικός όπως πιστεύω είστε εσείς. Θα πρέπει επίσης να αγωνίζεται και να πολεμά την διαφθορά και την έλλειψη δημοκρατίας που υπάρχει μέσα στο κόμμα που ανήκει. Αν δε στο τέλος δεν καταφέρει κάτι, η θα πρέπει να ανεξαρτητοποιείται η θα πρέπει τίμια και ωραία να το καταγγέλλει και να αποχωρεί και να προσχωρεί σε κάτι καινούργιο και πιο υγιές και όχι να βολεύεται.   

Με εκτίμηση
Όμηρος Αλεξάνδρου



-----Original Message-----
From: PAPADOPOULOU Antigoni [mailto:antigoni.papadopoulou@europarl.europa.eu]
Sent:
Thursday, November 17, 2011
To: Omiros Alexandrou
Subject: RE: Οι γόνοι,οι διορισμένοι πολιτικοί και η κατάντια μας
Importance: High

Αγαπητέ κ. Αλεξάνδρου,

Σας ευχαριστώ για το άρθρο σας, το οποίο έχω διαβάσει με μεγάλη προσοχή.
Κατανοώ τους προβληματισμούς σας.
Διέξοδο στα αδιέξοδα, μπορούν να δώσουν εθνικές κυβερνήσεις που να έχουν όραμα για τον τόπο και να συνδυάζουν τη γνώση, την πολιτική βούληση και την ικανότητα να γνωρίζουν ευρύτερα τον τρόπο λειτουργίας και σκέψης Διεθνών Οργανισμών και κέντρων λήψης αποφάσεων, για να μπορούν να ξεφεύγουν από τα στεγανά και τα μικρόψυχα, την εσωστρέφεια και τη μεμψιμοιρία και να ελίσσονται σωστά με τους κατάλληλους διπλωματικούς χειρισμούς στη διεθνή σκακιέρα.
Χρειάζεται ένας συνδυασμός πολιτικών και τεχνοκρατών, περιστοιχισμένων με  συμβούλους που να έχουν κατάλληλη προπαίδεια και εξειδίκευση. ΟΛΟΙ αυτοί, πρέπει πρώτιστα, να  είναι  επιλεγμένοι  με ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ. Οι άριστοι της ζωής δεν είναι οι έχοντες και κατέχοντες, αλλά όσοι εμφορούνται από πραγματική διάθεση ανιδιοτελούς  προσφοράς στα κοινά, θεωρούν την επιλογή τους ως λειτούργημα  και εργάζονται μόνο για το κοινό καλό και το συμφέρον της πατρίδας.
Με εκτίμηση,
Αντιγόνη Παπαδοπούλου,
Ευρωβουλευτής


From: Omiros Alexandrou [mailto:oalexandrou@cytanet.com.cy]
Sent:
17 November 2011
To: alom@cytanet.com.cy
Subject: FW: Οι γόνοι,οι διορισμένοι πολιτικοί και η κατάντια μας


Μετά από πολυήμερες συζητήσεις, κωμικοτραγικές συμπεριφορές και παλινωδίες ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Αντώνης Σαμαράς συμφώνησαν στο πρόσωπο του νέου τεχνοκράτη πρωθυπουργού της Ελλάδας Λουκά Παπαδήμου, ο οποίος κάνει σήμερα τις προγραμματικές του δηλώσεις στην Βουλή των Ελλήνων. Επίσης σήμερα ο νέος πρωθυπουργός της Ιταλίας ανακοινώνει τα μέλη της κυβέρνησης του που όπως έγινε γνωστό, είναι όλοι τεχνοκράτες και κανείς δεν είναι πολιτικός. Και οι δύο πρωθυπουργοί επιστρατεύθηκαν αρων άρων για να βγάλουν τις χώρες τους από τα επικίνδυνα αδιέξοδα που τις οδήγησαν οι πολιτικοί τις τελευταίες δεκαετίες.

Ο γόνος πολιτικός Γιώργος Παπανδρέου ήρθε στην εξουσία γιατί απλά λεγόταν Παπανδρέου και απεχώρησε λόγω υπέρμετρης βλακείας και ανικανότητας. Ο Σύλβιο Μπερλουσκόνι ήρθε στην εξουσία, γιατί λόγω αμύθητου πλούτου, έλεγχε τα ΜΜΕ και απεχώρησε λόγω διαφθοράς και των ‘’πάρτι οργίων’’ που διοργάνωνε στις πολυτελείς του βίλες. Τόσο η Ελλάδα όσο και η Ιταλία αντιμετωπίζουν το φάσμα της πτώχευσης σαν αποτέλεσμα των αδέξιων χειρισμών, τόσο των πρώην πρωθυπουργών τους όσο και των προκατόχων τους.

Ποία όμως είναι η διαφορά μεταξύ των δύο νέων κυβερνήσεων που προέκυψαν;

Στη περίπτωση της Ελλάδας ο Λουκάς Παπαδήμος αν και είναι ένας ικανότατος τεχνοκράτης - οικονομολόγος θα παραμένει στην εξουσία μέχρι τις 19/2/2012 και θα περιστοιχίζεται από υπουργούς, πολιτικά πρόσωπα που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ την Ν.Δ και το Λάος και σε αριθμό θα ξεπερνούν κατά 5 τα μέλη της κυβέρνησης Παπανδρέου. Στη περίπτωση της Ιταλίας ο νέος πρωθυπουργός θα κυβερνήσει μέχρι το 2013 και θα έχει πολύ λιγότερους υπουργούς, μόλις 11 (στο ένα 1/3 αυτών της Ελλάδας) και όλοι τους είναι  τεχνοκράτες και όχι πολιτικοί.

Παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα οδηγήθηκε στην πτώχευση από το διεφθαρμένο κομματικό κατεστημένο που αντιπροσωπεύει τόσο ο γόνος Παπανδρέου όσο και ο Αντώνης Σαμαράς, ωστόσο και οι δύο τους επιμένουν στην διενέργεια εκλογών στις 19/2/2012 για να αναδειχθεί πάλιν πρωθυπουργός ένας εξ αυτών, να ‘’ τρώγονται’’ πάλι μεταξύ τους όπως και προηγουμένως, και να δώσουν έτσι την χαριστική βολή στην Ελλάδα.

Σε πρόσφατη δημοσκόπηση ο ελληνικός λαός με ποσοστό κοντά στο 80% τάσσεται υπέρ της παραμονής του Λουκά Παπαδήμου για όσο διάστημα διαρκεί αυτή η οικονομική κρίση προκειμένου να βγάλει την Ελλάδα από αυτά τα αδιέξοδα της. Παρά την επιθυμία του ελληνικού λαού ο Τρελλαντώνης επιμένει να γραφτεί και αυτού το όνομα του στην λίστα των πρωθυπουργών της Ελλάδας. Τόσο ο γόνος όσο και ο ‘’τρελλαντώνης’’ τρέμουν με την ιδέα ότι ένας μη πολιτικός μπορεί να πετύχει και να σώσει την ελλάδα και αυτοί πλέον, σαν ανειδίκευτοι ‘’επαγγελματίες πολιτικοί’’ να περάσουν στην ανεργία.

Από πού προέρχεται ο χαρακτηρισμός ‘’Τραλλαντώνης’’ που χρησιμοποίησα πιο πάνω; Η Πηνελόπη Δέλτα, γιαγιά του Αντώνη Σαμαρά, τον Απρίλιο του 1941 αυτοκτόνησε όταν οι γερμανοί μπήκαν στην Αθήνα και αφού προηγουμένως έδωσε στον εγγονό της το βιβλίο της, ‘’Ο Τραλλαντώνης’’. Ενδεχομένως η γυναίκα να μην αυτοκτόνησε λόγω των Γερμανών αλλά ίσως το έκανε βλέποντας στο μέλλον, δηλαδή οραματίστηκε τον εγγονό της επίδοξο πρωθυπουργό της Ελλάδας.

Η Ελλάδα καταστράφηκε κυρίως από τους γόνους των πολιτικών της. Από τον Γεώργιο Παπανδρέου στο Ανδρέα Παπανδρέου (‘’Τσoβόλα δώστα όλα’’ – ‘’Gamikos of Universe) στον Γιωργάκη Παπανδρέου (Λεφτά υπάρχουν). Από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή στον Κώστα Καραμανλή( Δώστε μου φαί και Play Station). Από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη στην Ντόρα(Δεν λέγω τίποτα για να μην με καταραστεί το Μητσοτακαίηκο). Από τον Ελευθέριο Βενιζέλο στο Ευάγγελο Βενιζέλο. Ούτε σε μοναρχικά καθεστώτα δεν βρίσκεις τέτοια διαδοχή.

Και τώρα στους δικούς μας. Σαν γνήσια τέκνα της μητέρας πατρίδας, οι δικοί μας πολιτικοί δεν θα μπορούσαν να υστερήσουν σε εγκλήματα από τους ελλαδίτες συναδέλφους τους. Πραξικόπημα 1974, Χρηματιστήριο 1999, αεροπορικό δυστύχημα 2004, έκρηξη στο Μαρί 2011, Φυσικό αέριο 2011, σκάνδαλα, διαφθορά, ρουσφέτι, αναξιοκρατία, λαϊκισμός, προστυχιά, χειραγώγηση δικαιοσύνης, είναι μόνο μερικά από τα ‘’επιτεύγματα’’ που έχουν να επιδείξουν οι δικοί μας πολιτικοί.

Σε ότι αφορά τους δικούς μας γόνους, μόνο ένας πρόλαβε να πάρει εξουσία στα χέρια του(ο τέως υπουργός εξωτερικών Μάρκος Κυπριανού) και είδαμε πώς χειρίστηκε τα εκρηκτικά στο Μαρί και την τραγωδία που μας έφερε μαζί με τον πολιτικό του προϊστάμενο. Φανταστείτε ακόμη τι μας περιμένει αν πάρουν εξουσία στα χέρια τους ο Νικόλας Παπαδόπουλος και ο ετεροθαλής αδελφός του Κωνσταντίνος Γιωρκάτζιης; Η φιλοδοξία του Νίκου Αναστασιάδη να γίνει Πρόεδρος, φαίνεται ότι θα μπορούσε να υλοποιηθεί καλύτερα με τον αμύθητο πλούτο των δύο γόνων επ αμοιβαίο όφελος.

Στην μικρή μας μπανανία φαίνεται να διαφοροποιείται κάπως το σκηνικό σε σχέση με τα ‘’επιτεύγματα’’ των γόνων πολιτικών και τούτο γιατί εσχάτως ο Δημήτρης Χριστόφιας, πήρε όλους τους πολιτικούς, γόνους και μη στην στροφή και τους ‘’έβαλε όλους τα γυαλιά’’. Ο άνθρωπος μπορεί να μην είναι γόνος (‘’διορισμένος’' από τον Εζεκία Παπαιωάνου) αλλά δυστυχώς η έκρηξη στο Μαρί μάς έδειξε πόσο άγονο μυαλό διαθέτει. Ο άνθρωπος πραγματικά δεν παίζεται. Από τότε που έγινε πρόεδρος μας θυμίζει παραστάσεις του καραγκιόζη. Βλέπουμε συνεχώς φαυλότητα, λαϊκισμό, μειωμένη αντίληψη, κόμπλεξ, έπαρση, μονολιθικότητα, κλαμουρούθκια, φιλούτια, ατάκες, ττόκκες, αμπαλατοσύνη και γενικά το σύνδρομο ΄΄ούλλα ξέρει τα τζιέ ούλλοι τζυνηούν τον.

Μετά την τραγωδία στο Μαρί και τις επακόλουθες συνέπειες στην οικονομία, μία έπρεπε να είναι η επιλογή, η παραίτηση Χριστόφια και η εκλογή ενός υπερκομματικού τεχνοκράτη ως Προέδρου που θα άμβλυνε τα πάθη και τις έριδες και θα έδινε ελπίδα και προοπτική και όχι να βλέπουμε καθημερινά τους πολιτικούς να ερίζουν μεταξύ τους, ποίος φταιει λιγότερο η περισσότερο.

Καλώ τις εταιρείες δημοσκοπήσεων να κάνουν μια αξιόπιστη δημοσκόπηση θέτοντας το εξής ερώτημα: ‘’Για τις επερχόμενες προεδρικές εκλογές τι πιστεύετε ότι είναι η καλύτερη επιλογή για τον τόπο, μια κομματική η μια υπερκομματική υποψηφιότητα;’’ Να είστε βέβαιοι ότι ο λαός θα απαντήσει με ένα συντριπτικό ποσοστό υπέρ της υπερκομματικής υποψηφιότητας. Φαίνεται όμως δυστυχώς ότι ο Χριστόφιας, ο Αναστασιάδης και ο Κάρογιαν εκτός από την φιλοδοξία τους να αναδειχθούν οι επόμενοι πρόεδροι της Δημοκρατίας, δεν πρέπει να μένουν αδιάφοροι για τις τεράστιες μίζες που θα τους αποφέρει η διαχείριση του φυσικού αερίου.

Ο φόβος των πιο πάνω επίδοξων προέδρων αν και εκφράζεται δημοσίως ως αγωνία για το μέλλον της Κύπρου, έχει διαφορετικά αίτια και σχετίζεται άμεσα με την στρέβλωση της ιδιότητας του πολιτικού, μιας ιδιότητας που μετατρέψανε από λειτούργημα σε επάγγελμα. Φοβούνται τελικά για την δουλειά τους γιατί σαν επαγγελματίες πολιτικοί δεν γνωρίζουν να κάνουν τίποτα άλλο.

Καλώ τα υπόλοιπα μικρότερα κόμματα να αδράξουν την ευκαιρία και να προτάξουν έναντι στη διχαστική υποψηφιότητα των πιο πάνω πιθανών τριών υποψηφίων, μια υπερκομματική υποψηφιότητα ενός ικανού τεχνοκράτη που θα μπορέσει να βγάλει τον τόπο από τα τραγικά αδιέξοδα που τον έχουν οδηγήσει  τα μεγάλα κόμματα εξουσίας.  

Οι πολιτικοί ηγέτες μας δυστυχώς ανδρώθηκαν πολιτικά και έμαθαν να πολιτεύονται πάνω στην τακτική της αντιπαλότητας της πόλωσης και του πολιτικού χουλικανισμού. Δεν γνωρίζουν κανέναν άλλο τρόπο να παράξουν πολιτική, πέρα από την στείρα αντιπολίτευση, τον μηδενισμό των πάντων και τον λαϊκισμό που τους επιτρέπει να επικαλούνται το κοινό αίσθημα όταν ζορίζονται

Ας τελειώνουμε λοιπόν με το αμαρτωλό κομματικό κατεστημένο δεν το αντέχει άλλο ο τόπος.

Όμηρος Αλεξάνδρου
Εγκεκριμένος Λογιστής - Ελεγκτής   



Λεμεσός, 18 Νοεμβρίου 2011

Κυρία Αντιγόνη Παπαδοπούλου            
Ευρωβουλευτή,

Αγαπητή κυρία Παπαδοπούλου,

Σας ευχαριστώ για τις σκέψεις που εκφράζετε πιο κάτω σε σχέση με άρθρο μου που έχετε λάβει.

Παρακολουθώ την πολιτική σας πορεία τα τελευταία χρόνια και έχω την άποψη ότι είστε από τους ελάχιστους πολιτικούς που τους διακρίνει η εντιμότητα, ο γνήσιος πατριωτισμός και η μεγάλη αγωνιστικότητα για το καλό της Κύπρου μας.

Διαβάζοντας κάποιος το τρόπο που διατυπώνετε τις απόψεις σας, δεν μπορεί παρά να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι, εμμέσως πλην σαφώς, παραδέχεστε ότι το υπάρχον πολιτικό σύστημα και το κομματικό κατεστημένο ευθύνεται για την δεινή θέση στην οποία έχει περιέλθει ο τόπος μας.

Είναι εμπεδωμένο βαθιά στην συνείδηση του κυπριακού λαού ότι αυτό το κομματικό κατεστημένο και τα πολιτικά πρόσωπα που το συνθέτουν αποτελούν μέρος του προβλήματος. Εφόσον αυτό το σύστημα διατηρεί διαχρονικά τα ίδια χαρακτηριστικά και τις ίδιες αρρωστημένες νοοτροπίες δεν μπορεί να δώσει λύσεις στα προβλήματα τα οποία το ίδιο δημιούργησε και στα σημερινά αδιέξοδα.

Η επαναλαμβανόμενη από πολιτικά πρόσωπα μόνιμη επωδός ότι ‘’στην δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα’’, αποδείχθηκε ένας μεγάλος μύθος για την κυπριακή μπανανία για τους εξής λόγους:

1. Στην πραγματική δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα, όχι στη κυπριακή δημοκρατία. Είναι δημοκρατία, η ατιμωρησία, η αναξιοκρατία, ο νεποτισμός, ο λαϊκισμός, το ρουσφέτι, η φοροδιαφυγή πολιτικών κυρίως προσώπων, η κάλυψη με το αζημίωτο που δίνουν τα ΜΜΕ στο πολιτικοοικονομικό κατεστημένο; Είναι δημοκρατία τέλος, η Κυπριακή Δημοκρατία να έχει Γενικό Εισαγγελέα τον Πέτρο Κληρίδη και βοηθό του τον Άκη Παπασάβα;

2. Είναι δημοκρατία να παραμένει στην θέση του ένας Πρόεδρος που ευθύνεται άμεσα για την απώλεια 13 ανθρώπων και την καταστροφή της οικονομίας του τόπου; Είναι δημοκρατία να κατηγορεί τον Πόλυ Πολυβίου που ο ίδιος διόρισε για την διερεύνηση της έκρηξης στο Μαρί και όταν αυτός κάνει σωστά την δουλειά του, να τον διαβάλλει ο ίδιος και το κόμμα του και να μην σέβεται τους νόμους του κράτους του οποίου ηγείται; Ποίος νομίζεται, από όσους άμεσα η έμμεσα εμπλέκονται σε αυτό το έγκλημα, θα δεχθεί την ετυμηγορία του νόμου όταν ο ίδιος ο Πρόεδρος δεν την αποδέχεται; Μην ξεχνάτε ότι το Κόμμα στο οποίο ανήκετε έφερε στην εξουσία αυτόν το απερίγραπτο Πρόεδρο. Είναι ο Πρόεδρος του κόμματος σας που συνεχίζει να συνεργάζεται μαζί του υστερόβουλα με στόχο τις επόμενες Προεδρικές εκλογές.

3. Είναι δημοκρατία ένας τόσο προβληματικός Πρόεδρος να χειρίζεται το Κυπριακό και το θέμα του φυσικού αερίου που θα καθορίσουν το μέλλον των επόμενων γενεών χωρίς να δίνει λόγο σε κανένα;

4. Ο Πόλυς Πολυβίου στο πόρισμα του πέραν του καταλογισμού ευθυνών για την έκρηξη στο Μαρί αναφέρεται με πολύ ξεκάθαρο και σαφή τρόπο στην άκρως προβληματική και αντιδημοκρατική σχέση μεταξύ των πολιτικών και του κομματικού κατεστημένου και των πολιτών. Αν διαβάσετε προσεκτικά τις  διαπιστώσεις Πολυβίου θα αντιληφθείτε τους λόγους για τους οποίους κάθε τόσο οδηγούμαστε σε εγκλήματα και τραγωδίες. Θα διαπιστώσετε επίσης γιατί το σημερινό αμαρτωλό κομματικό κατεστημένο θα πρέπει να αποτελέσει παρελθόν για τον τόπο.

 5. Η χειραγώγηση από το πολιτικό σύστημα της πεμπτουσίας της Δημοκρατίας, της Δικαιοσύνης, θα αποτελέσει την οριστική ταφόπλακα στο πολιτικό μας πρόβλημα σαν πρόβλημα εισβολής, κατοχής και παραβίασης διεθνών νόμων . Σαν Ευρωβουλευτής που είστε θα πρέπει να γνωρίζετε από πρώτο χέρι ότι οι ξένοι δεν νοιάζονται για να αποδώσουν δικαιοσύνη σε ένα λαό του οποίου η ίδια η πολιτική του ηγεσία καταπατεί καθημερινά τα δικαιώματα του. Πέστε μου πότε πολιτικά πρόσωπα και στενοί τους συνεργάτες, μεγάλοι οικονομικοί παράγοντες, έχουν τιμωρηθεί για τα τόσα εγκλήματα και σκάνδαλα που έχουν διαπράξει σε βάρος του λαού;

Θα ήθελα να αναδείξω για ακόμη μια φορά την διαφθορά και την έλλειψη δημοκρατίας που υπάρχει στα ίδια τα πολιτικά κόμματα και τις πολιτικές τους ηγεσίες. Γνωρίζετε πολύ καλά κυρία Παπαδοπούλου ότι οι πηγές χρηματοδότησης των πολιτικών κομμάτων είναι πολύ αδιευκρίνιστες και ύποπτες και δεν δίνουν οι ηγεσίες τους λεπτομέρειες στους πολίτες. Υπάρχει ευρέως η αντίληψη στην κοινή γνώμη ότι τα κόμματα και τα στελέχη των χρηματοδοτούνται από τον υπόκοσμο. Στη Ευρωπαϊκή Ένωση όπου υπηρετείτε υπάρχει οδηγία που προνοεί ότι τα κόμματα κάθε χώρας μέλους δεν πρέπει να δέχονται εισφορές και χρηματοδότηση από το εξωτερικό. Γιατί δεν την υιοθετούν τα κυπριακά κόμματα; αυτό δεν σας προβληματίζει; Ο καλύτερος τρόπος για να διαψεύσουν τα κόμματα τις πιο πάνω πηγές χρηματοδότησης, είναι να υπάρξει το ‘’ποθεν έσχες’’, γιατί δεν το δέχονται; Τυχαίο; Δεν νομίζω.

Κλείνοντας κυρία Παπαδοπούλου θα πρέπει να σας επισημάνω ότι όταν κάποιος μπαίνει στην πολιτική δεν αρκεί να είναι ένας τίμιος και αγωνιστικός πολιτικός όπως πιστεύω είστε εσείς. Θα πρέπει επίσης να αγωνίζεται και να πολεμά την διαφθορά και την έλλειψη δημοκρατίας που υπάρχει μέσα στο κόμμα που ανήκει. Αν δε στο τέλος δεν καταφέρει κάτι, η θα πρέπει να ανεξαρτητοποιείται η θα πρέπει τίμια και ωραία να το καταγγέλλει και να αποχωρεί και να προσχωρεί σε κάτι καινούργιο και πιο υγιές και όχι να βολεύεται.   

Με εκτίμηση
Όμηρος Αλεξάνδρου



-----Original Message-----
From: PAPADOPOULOU Antigoni [mailto:antigoni.papadopoulou@europarl.europa.eu]
Sent:
Thursday, November 17, 2011
To: Omiros Alexandrou
Subject: RE: Οι γόνοι,οι διορισμένοι πολιτικοί και η κατάντια μας
Importance: High

Αγαπητέ κ. Αλεξάνδρου,

Σας ευχαριστώ για το άρθρο σας, το οποίο έχω διαβάσει με μεγάλη προσοχή.
Κατανοώ τους προβληματισμούς σας.
Διέξοδο στα αδιέξοδα, μπορούν να δώσουν εθνικές κυβερνήσεις που να έχουν όραμα για τον τόπο και να συνδυάζουν τη γνώση, την πολιτική βούληση και την ικανότητα να γνωρίζουν ευρύτερα τον τρόπο λειτουργίας και σκέψης Διεθνών Οργανισμών και κέντρων λήψης αποφάσεων, για να μπορούν να ξεφεύγουν από τα στεγανά και τα μικρόψυχα, την εσωστρέφεια και τη μεμψιμοιρία και να ελίσσονται σωστά με τους κατάλληλους διπλωματικούς χειρισμούς στη διεθνή σκακιέρα.
Χρειάζεται ένας συνδυασμός πολιτικών και τεχνοκρατών, περιστοιχισμένων με  συμβούλους που να έχουν κατάλληλη προπαίδεια και εξειδίκευση. ΟΛΟΙ αυτοί, πρέπει πρώτιστα, να  είναι  επιλεγμένοι  με ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ. Οι άριστοι της ζωής δεν είναι οι έχοντες και κατέχοντες, αλλά όσοι εμφορούνται από πραγματική διάθεση ανιδιοτελούς  προσφοράς στα κοινά, θεωρούν την επιλογή τους ως λειτούργημα  και εργάζονται μόνο για το κοινό καλό και το συμφέρον της πατρίδας.
Με εκτίμηση,
Αντιγόνη Παπαδοπούλου,
Ευρωβουλευτής


From: Omiros Alexandrou [mailto:oalexandrou@cytanet.com.cy]
Sent:
17 November 2011
To: alom@cytanet.com.cy
Subject: FW: Οι γόνοι,οι διορισμένοι πολιτικοί και η κατάντια μας


Μετά από πολυήμερες συζητήσεις, κωμικοτραγικές συμπεριφορές και παλινωδίες ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Αντώνης Σαμαράς συμφώνησαν στο πρόσωπο του νέου τεχνοκράτη πρωθυπουργού της Ελλάδας Λουκά Παπαδήμου, ο οποίος κάνει σήμερα τις προγραμματικές του δηλώσεις στην Βουλή των Ελλήνων. Επίσης σήμερα ο νέος πρωθυπουργός της Ιταλίας ανακοινώνει τα μέλη της κυβέρνησης του που όπως έγινε γνωστό, είναι όλοι τεχνοκράτες και κανείς δεν είναι πολιτικός. Και οι δύο πρωθυπουργοί επιστρατεύθηκαν αρων άρων για να βγάλουν τις χώρες τους από τα επικίνδυνα αδιέξοδα που τις οδήγησαν οι πολιτικοί τις τελευταίες δεκαετίες.

Ο γόνος πολιτικός Γιώργος Παπανδρέου ήρθε στην εξουσία γιατί απλά λεγόταν Παπανδρέου και απεχώρησε λόγω υπέρμετρης βλακείας και ανικανότητας. Ο Σύλβιο Μπερλουσκόνι ήρθε στην εξουσία, γιατί λόγω αμύθητου πλούτου, έλεγχε τα ΜΜΕ και απεχώρησε λόγω διαφθοράς και των ‘’πάρτι οργίων’’ που διοργάνωνε στις πολυτελείς του βίλες. Τόσο η Ελλάδα όσο και η Ιταλία αντιμετωπίζουν το φάσμα της πτώχευσης σαν αποτέλεσμα των αδέξιων χειρισμών, τόσο των πρώην πρωθυπουργών τους όσο και των προκατόχων τους.

Ποία όμως είναι η διαφορά μεταξύ των δύο νέων κυβερνήσεων που προέκυψαν;

Στη περίπτωση της Ελλάδας ο Λουκάς Παπαδήμος αν και είναι ένας ικανότατος τεχνοκράτης - οικονομολόγος θα παραμένει στην εξουσία μέχρι τις 19/2/2012 και θα περιστοιχίζεται από υπουργούς, πολιτικά πρόσωπα που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ την Ν.Δ και το Λάος και σε αριθμό θα ξεπερνούν κατά 5 τα μέλη της κυβέρνησης Παπανδρέου. Στη περίπτωση της Ιταλίας ο νέος πρωθυπουργός θα κυβερνήσει μέχρι το 2013 και θα έχει πολύ λιγότερους υπουργούς, μόλις 11 (στο ένα 1/3 αυτών της Ελλάδας) και όλοι τους είναι  τεχνοκράτες και όχι πολιτικοί.

Παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα οδηγήθηκε στην πτώχευση από το διεφθαρμένο κομματικό κατεστημένο που αντιπροσωπεύει τόσο ο γόνος Παπανδρέου όσο και ο Αντώνης Σαμαράς, ωστόσο και οι δύο τους επιμένουν στην διενέργεια εκλογών στις 19/2/2012 για να αναδειχθεί πάλιν πρωθυπουργός ένας εξ αυτών, να ‘’ τρώγονται’’ πάλι μεταξύ τους όπως και προηγουμένως, και να δώσουν έτσι την χαριστική βολή στην Ελλάδα.

Σε πρόσφατη δημοσκόπηση ο ελληνικός λαός με ποσοστό κοντά στο 80% τάσσεται υπέρ της παραμονής του Λουκά Παπαδήμου για όσο διάστημα διαρκεί αυτή η οικονομική κρίση προκειμένου να βγάλει την Ελλάδα από αυτά τα αδιέξοδα της. Παρά την επιθυμία του ελληνικού λαού ο Τρελλαντώνης επιμένει να γραφτεί και αυτού το όνομα του στην λίστα των πρωθυπουργών της Ελλάδας. Τόσο ο γόνος όσο και ο ‘’τρελλαντώνης’’ τρέμουν με την ιδέα ότι ένας μη πολιτικός μπορεί να πετύχει και να σώσει την ελλάδα και αυτοί πλέον, σαν ανειδίκευτοι ‘’επαγγελματίες πολιτικοί’’ να περάσουν στην ανεργία.

Από πού προέρχεται ο χαρακτηρισμός ‘’Τραλλαντώνης’’ που χρησιμοποίησα πιο πάνω; Η Πηνελόπη Δέλτα, γιαγιά του Αντώνη Σαμαρά, τον Απρίλιο του 1941 αυτοκτόνησε όταν οι γερμανοί μπήκαν στην Αθήνα και αφού προηγουμένως έδωσε στον εγγονό της το βιβλίο της, ‘’Ο Τραλλαντώνης’’. Ενδεχομένως η γυναίκα να μην αυτοκτόνησε λόγω των Γερμανών αλλά ίσως το έκανε βλέποντας στο μέλλον, δηλαδή οραματίστηκε τον εγγονό της επίδοξο πρωθυπουργό της Ελλάδας.

Η Ελλάδα καταστράφηκε κυρίως από τους γόνους των πολιτικών της. Από τον Γεώργιο Παπανδρέου στο Ανδρέα Παπανδρέου (‘’Τσoβόλα δώστα όλα’’ – ‘’Gamikos of Universe) στον Γιωργάκη Παπανδρέου (Λεφτά υπάρχουν). Από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή στον Κώστα Καραμανλή( Δώστε μου φαί και Play Station). Από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη στην Ντόρα(Δεν λέγω τίποτα για να μην με καταραστεί το Μητσοτακαίηκο). Από τον Ελευθέριο Βενιζέλο στο Ευάγγελο Βενιζέλο. Ούτε σε μοναρχικά καθεστώτα δεν βρίσκεις τέτοια διαδοχή.

Και τώρα στους δικούς μας. Σαν γνήσια τέκνα της μητέρας πατρίδας, οι δικοί μας πολιτικοί δεν θα μπορούσαν να υστερήσουν σε εγκλήματα από τους ελλαδίτες συναδέλφους τους. Πραξικόπημα 1974, Χρηματιστήριο 1999, αεροπορικό δυστύχημα 2004, έκρηξη στο Μαρί 2011, Φυσικό αέριο 2011, σκάνδαλα, διαφθορά, ρουσφέτι, αναξιοκρατία, λαϊκισμός, προστυχιά, χειραγώγηση δικαιοσύνης, είναι μόνο μερικά από τα ‘’επιτεύγματα’’ που έχουν να επιδείξουν οι δικοί μας πολιτικοί.

Σε ότι αφορά τους δικούς μας γόνους, μόνο ένας πρόλαβε να πάρει εξουσία στα χέρια του(ο τέως υπουργός εξωτερικών Μάρκος Κυπριανού) και είδαμε πώς χειρίστηκε τα εκρηκτικά στο Μαρί και την τραγωδία που μας έφερε μαζί με τον πολιτικό του προϊστάμενο. Φανταστείτε ακόμη τι μας περιμένει αν πάρουν εξουσία στα χέρια τους ο Νικόλας Παπαδόπουλος και ο ετεροθαλής αδελφός του Κωνσταντίνος Γιωρκάτζιης; Η φιλοδοξία του Νίκου Αναστασιάδη να γίνει Πρόεδρος, φαίνεται ότι θα μπορούσε να υλοποιηθεί καλύτερα με τον αμύθητο πλούτο των δύο γόνων επ αμοιβαίο όφελος.

Στην μικρή μας μπανανία φαίνεται να διαφοροποιείται κάπως το σκηνικό σε σχέση με τα ‘’επιτεύγματα’’ των γόνων πολιτικών και τούτο γιατί εσχάτως ο Δημήτρης Χριστόφιας, πήρε όλους τους πολιτικούς, γόνους και μη στην στροφή και τους ‘’έβαλε όλους τα γυαλιά’’. Ο άνθρωπος μπορεί να μην είναι γόνος (‘’διορισμένος’' από τον Εζεκία Παπαιωάνου) αλλά δυστυχώς η έκρηξη στο Μαρί μάς έδειξε πόσο άγονο μυαλό διαθέτει. Ο άνθρωπος πραγματικά δεν παίζεται. Από τότε που έγινε πρόεδρος μας θυμίζει παραστάσεις του καραγκιόζη. Βλέπουμε συνεχώς φαυλότητα, λαϊκισμό, μειωμένη αντίληψη, κόμπλεξ, έπαρση, μονολιθικότητα, κλαμουρούθκια, φιλούτια, ατάκες, ττόκκες, αμπαλατοσύνη και γενικά το σύνδρομο ΄΄ούλλα ξέρει τα τζιέ ούλλοι τζυνηούν τον.

Μετά την τραγωδία στο Μαρί και τις επακόλουθες συνέπειες στην οικονομία, μία έπρεπε να είναι η επιλογή, η παραίτηση Χριστόφια και η εκλογή ενός υπερκομματικού τεχνοκράτη ως Προέδρου που θα άμβλυνε τα πάθη και τις έριδες και θα έδινε ελπίδα και προοπτική και όχι να βλέπουμε καθημερινά τους πολιτικούς να ερίζουν μεταξύ τους, ποίος φταιει λιγότερο η περισσότερο.

Καλώ τις εταιρείες δημοσκοπήσεων να κάνουν μια αξιόπιστη δημοσκόπηση θέτοντας το εξής ερώτημα: ‘’Για τις επερχόμενες προεδρικές εκλογές τι πιστεύετε ότι είναι η καλύτερη επιλογή για τον τόπο, μια κομματική η μια υπερκομματική υποψηφιότητα;’’ Να είστε βέβαιοι ότι ο λαός θα απαντήσει με ένα συντριπτικό ποσοστό υπέρ της υπερκομματικής υποψηφιότητας. Φαίνεται όμως δυστυχώς ότι ο Χριστόφιας, ο Αναστασιάδης και ο Κάρογιαν εκτός από την φιλοδοξία τους να αναδειχθούν οι επόμενοι πρόεδροι της Δημοκρατίας, δεν πρέπει να μένουν αδιάφοροι για τις τεράστιες μίζες που θα τους αποφέρει η διαχείριση του φυσικού αερίου.

Ο φόβος των πιο πάνω επίδοξων προέδρων αν και εκφράζεται δημοσίως ως αγωνία για το μέλλον της Κύπρου, έχει διαφορετικά αίτια και σχετίζεται άμεσα με την στρέβλωση της ιδιότητας του πολιτικού, μιας ιδιότητας που μετατρέψανε από λειτούργημα σε επάγγελμα. Φοβούνται τελικά για την δουλειά τους γιατί σαν επαγγελματίες πολιτικοί δεν γνωρίζουν να κάνουν τίποτα άλλο.

Καλώ τα υπόλοιπα μικρότερα κόμματα να αδράξουν την ευκαιρία και να προτάξουν έναντι στη διχαστική υποψηφιότητα των πιο πάνω πιθανών τριών υποψηφίων, μια υπερκομματική υποψηφιότητα ενός ικανού τεχνοκράτη που θα μπορέσει να βγάλει τον τόπο από τα τραγικά αδιέξοδα που τον έχουν οδηγήσει  τα μεγάλα κόμματα εξουσίας.  

Οι πολιτικοί ηγέτες μας δυστυχώς ανδρώθηκαν πολιτικά και έμαθαν να πολιτεύονται πάνω στην τακτική της αντιπαλότητας της πόλωσης και του πολιτικού χουλικανισμού. Δεν γνωρίζουν κανέναν άλλο τρόπο να παράξουν πολιτική, πέρα από την στείρα αντιπολίτευση, τον μηδενισμό των πάντων και τον λαϊκισμό που τους επιτρέπει να επικαλούνται το κοινό αίσθημα όταν ζορίζονται

Ας τελειώνουμε λοιπόν με το αμαρτωλό κομματικό κατεστημένο δεν το αντέχει άλλο ο τόπος.

Όμηρος Αλεξάνδρου
Εγκεκριμένος Λογιστής - Ελεγκτής   



      

Λεμεσός, 18 Νοεμβρίου 2011

Κυρία Αντιγόνη Παπαδοπούλου            
Ευρωβουλευτή,

Αγαπητή κυρία Παπαδοπούλου,

Σας ευχαριστώ για τις σκέψεις που εκφράζετε πιο κάτω σε σχέση με άρθρο μου που έχετε λάβει.

Παρακολουθώ την πολιτική σας πορεία τα τελευταία χρόνια και έχω την άποψη ότι είστε από τους ελάχιστους πολιτικούς που τους διακρίνει η εντιμότητα, ο γνήσιος πατριωτισμός και η μεγάλη αγωνιστικότητα για το καλό της Κύπρου μας.

Διαβάζοντας κάποιος το τρόπο που διατυπώνετε τις απόψεις σας, δεν μπορεί παρά να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι, εμμέσως πλην σαφώς, παραδέχεστε ότι το υπάρχον πολιτικό σύστημα και το κομματικό κατεστημένο ευθύνεται για την δεινή θέση στην οποία έχει περιέλθει ο τόπος μας.

Είναι εμπεδωμένο βαθιά στην συνείδηση του κυπριακού λαού ότι αυτό το κομματικό κατεστημένο και τα πολιτικά πρόσωπα που το συνθέτουν αποτελούν μέρος του προβλήματος. Εφόσον αυτό το σύστημα διατηρεί διαχρονικά τα ίδια χαρακτηριστικά και τις ίδιες αρρωστημένες νοοτροπίες δεν μπορεί να δώσει λύσεις στα προβλήματα τα οποία το ίδιο δημιούργησε και στα σημερινά αδιέξοδα.

Η επαναλαμβανόμενη από πολιτικά πρόσωπα μόνιμη επωδός ότι ‘’στην δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα’’, αποδείχθηκε ένας μεγάλος μύθος για την κυπριακή μπανανία για τους εξής λόγους:

1. Στην πραγματική δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα, όχι στη κυπριακή δημοκρατία. Είναι δημοκρατία, η ατιμωρησία, η αναξιοκρατία, ο νεποτισμός, ο λαϊκισμός, το ρουσφέτι, η φοροδιαφυγή πολιτικών κυρίως προσώπων, η κάλυψη με το αζημίωτο που δίνουν τα ΜΜΕ στο πολιτικοοικονομικό κατεστημένο; Είναι δημοκρατία τέλος, η Κυπριακή Δημοκρατία να έχει Γενικό Εισαγγελέα τον Πέτρο Κληρίδη και βοηθό του τον Άκη Παπασάβα;

2. Είναι δημοκρατία να παραμένει στην θέση του ένας Πρόεδρος που ευθύνεται άμεσα για την απώλεια 13 ανθρώπων και την καταστροφή της οικονομίας του τόπου; Είναι δημοκρατία να κατηγορεί τον Πόλυ Πολυβίου που ο ίδιος διόρισε για την διερεύνηση της έκρηξης στο Μαρί και όταν αυτός κάνει σωστά την δουλειά του, να τον διαβάλλει ο ίδιος και το κόμμα του και να μην σέβεται τους νόμους του κράτους του οποίου ηγείται; Ποίος νομίζεται, από όσους άμεσα η έμμεσα εμπλέκονται σε αυτό το έγκλημα, θα δεχθεί την ετυμηγορία του νόμου όταν ο ίδιος ο Πρόεδρος δεν την αποδέχεται; Μην ξεχνάτε ότι το Κόμμα στο οποίο ανήκετε έφερε στην εξουσία αυτόν το απερίγραπτο Πρόεδρο. Είναι ο Πρόεδρος του κόμματος σας που συνεχίζει να συνεργάζεται μαζί του υστερόβουλα με στόχο τις επόμενες Προεδρικές εκλογές.

3. Είναι δημοκρατία ένας τόσο προβληματικός Πρόεδρος να χειρίζεται το Κυπριακό και το θέμα του φυσικού αερίου που θα καθορίσουν το μέλλον των επόμενων γενεών χωρίς να δίνει λόγο σε κανένα;

4. Ο Πόλυς Πολυβίου στο πόρισμα του πέραν του καταλογισμού ευθυνών για την έκρηξη στο Μαρί αναφέρεται με πολύ ξεκάθαρο και σαφή τρόπο στην άκρως προβληματική και αντιδημοκρατική σχέση μεταξύ των πολιτικών και του κομματικού κατεστημένου και των πολιτών. Αν διαβάσετε προσεκτικά τις  διαπιστώσεις Πολυβίου θα αντιληφθείτε τους λόγους για τους οποίους κάθε τόσο οδηγούμαστε σε εγκλήματα και τραγωδίες. Θα διαπιστώσετε επίσης γιατί το σημερινό αμαρτωλό κομματικό κατεστημένο θα πρέπει να αποτελέσει παρελθόν για τον τόπο.

 5. Η χειραγώγηση από το πολιτικό σύστημα της πεμπτουσίας της Δημοκρατίας, της Δικαιοσύνης, θα αποτελέσει την οριστική ταφόπλακα στο πολιτικό μας πρόβλημα σαν πρόβλημα εισβολής, κατοχής και παραβίασης διεθνών νόμων . Σαν Ευρωβουλευτής που είστε θα πρέπει να γνωρίζετε από πρώτο χέρι ότι οι ξένοι δεν νοιάζονται για να αποδώσουν δικαιοσύνη σε ένα λαό του οποίου η ίδια η πολιτική του ηγεσία καταπατεί καθημερινά τα δικαιώματα του. Πέστε μου πότε πολιτικά πρόσωπα και στενοί τους συνεργάτες, μεγάλοι οικονομικοί παράγοντες, έχουν τιμωρηθεί για τα τόσα εγκλήματα και σκάνδαλα που έχουν διαπράξει σε βάρος του λαού;

Θα ήθελα να αναδείξω για ακόμη μια φορά την διαφθορά και την έλλειψη δημοκρατίας που υπάρχει στα ίδια τα πολιτικά κόμματα και τις πολιτικές τους ηγεσίες. Γνωρίζετε πολύ καλά κυρία Παπαδοπούλου ότι οι πηγές χρηματοδότησης των πολιτικών κομμάτων είναι πολύ αδιευκρίνιστες και ύποπτες και δεν δίνουν οι ηγεσίες τους λεπτομέρειες στους πολίτες. Υπάρχει ευρέως η αντίληψη στην κοινή γνώμη ότι τα κόμματα και τα στελέχη των χρηματοδοτούνται από τον υπόκοσμο. Στη Ευρωπαϊκή Ένωση όπου υπηρετείτε υπάρχει οδηγία που προνοεί ότι τα κόμματα κάθε χώρας μέλους δεν πρέπει να δέχονται εισφορές και χρηματοδότηση από το εξωτερικό. Γιατί δεν την υιοθετούν τα κυπριακά κόμματα; αυτό δεν σας προβληματίζει; Ο καλύτερος τρόπος για να διαψεύσουν τα κόμματα τις πιο πάνω πηγές χρηματοδότησης, είναι να υπάρξει το ‘’ποθεν έσχες’’, γιατί δεν το δέχονται; Τυχαίο; Δεν νομίζω.

Κλείνοντας κυρία Παπαδοπούλου θα πρέπει να σας επισημάνω ότι όταν κάποιος μπαίνει στην πολιτική δεν αρκεί να είναι ένας τίμιος και αγωνιστικός πολιτικός όπως πιστεύω είστε εσείς. Θα πρέπει επίσης να αγωνίζεται και να πολεμά την διαφθορά και την έλλειψη δημοκρατίας που υπάρχει μέσα στο κόμμα που ανήκει. Αν δε στο τέλος δεν καταφέρει κάτι, η θα πρέπει να ανεξαρτητοποιείται η θα πρέπει τίμια και ωραία να το καταγγέλλει και να αποχωρεί και να προσχωρεί σε κάτι καινούργιο και πιο υγιές και όχι να βολεύεται.   

Με εκτίμηση
Όμηρος Αλεξάνδρου



-----Original Message-----
From: PAPADOPOULOU Antigoni [mailto:antigoni.papadopoulou@europarl.europa.eu]
Sent:
Thursday, November 17, 2011
To: Omiros Alexandrou
Subject: RE: Οι γόνοι,οι διορισμένοι πολιτικοί και η κατάντια μας
Importance: High

Αγαπητέ κ. Αλεξάνδρου,

Σας ευχαριστώ για το άρθρο σας, το οποίο έχω διαβάσει με μεγάλη προσοχή.
Κατανοώ τους προβληματισμούς σας.
Διέξοδο στα αδιέξοδα, μπορούν να δώσουν εθνικές κυβερνήσεις που να έχουν όραμα για τον τόπο και να συνδυάζουν τη γνώση, την πολιτική βούληση και την ικανότητα να γνωρίζουν ευρύτερα τον τρόπο λειτουργίας και σκέψης Διεθνών Οργανισμών και κέντρων λήψης αποφάσεων, για να μπορούν να ξεφεύγουν από τα στεγανά και τα μικρόψυχα, την εσωστρέφεια και τη μεμψιμοιρία και να ελίσσονται σωστά με τους κατάλληλους διπλωματικούς χειρισμούς στη διεθνή σκακιέρα.
Χρειάζεται ένας συνδυασμός πολιτικών και τεχνοκρατών, περιστοιχισμένων με  συμβούλους που να έχουν κατάλληλη προπαίδεια και εξειδίκευση. ΟΛΟΙ αυτοί, πρέπει πρώτιστα, να  είναι  επιλεγμένοι  με ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ. Οι άριστοι της ζωής δεν είναι οι έχοντες και κατέχοντες, αλλά όσοι εμφορούνται από πραγματική διάθεση ανιδιοτελούς  προσφοράς στα κοινά, θεωρούν την επιλογή τους ως λειτούργημα  και εργάζονται μόνο για το κοινό καλό και το συμφέρον της πατρίδας.
Με εκτίμηση,
Αντιγόνη Παπαδοπούλου,
Ευρωβουλευτής


From: Omiros Alexandrou [mailto:oalexandrou@cytanet.com.cy]
Sent:
17 November 2011
To: alom@cytanet.com.cy
Subject: FW: Οι γόνοι,οι διορισμένοι πολιτικοί και η κατάντια μας


Μετά από πολυήμερες συζητήσεις, κωμικοτραγικές συμπεριφορές και παλινωδίες ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Αντώνης Σαμαράς συμφώνησαν στο πρόσωπο του νέου τεχνοκράτη πρωθυπουργού της Ελλάδας Λουκά Παπαδήμου, ο οποίος κάνει σήμερα τις προγραμματικές του δηλώσεις στην Βουλή των Ελλήνων. Επίσης σήμερα ο νέος πρωθυπουργός της Ιταλίας ανακοινώνει τα μέλη της κυβέρνησης του που όπως έγινε γνωστό, είναι όλοι τεχνοκράτες και κανείς δεν είναι πολιτικός. Και οι δύο πρωθυπουργοί επιστρατεύθηκαν αρων άρων για να βγάλουν τις χώρες τους από τα επικίνδυνα αδιέξοδα που τις οδήγησαν οι πολιτικοί τις τελευταίες δεκαετίες.

Ο γόνος πολιτικός Γιώργος Παπανδρέου ήρθε στην εξουσία γιατί απλά λεγόταν Παπανδρέου και απεχώρησε λόγω υπέρμετρης βλακείας και ανικανότητας. Ο Σύλβιο Μπερλουσκόνι ήρθε στην εξουσία, γιατί λόγω αμύθητου πλούτου, έλεγχε τα ΜΜΕ και απεχώρησε λόγω διαφθοράς και των ‘’πάρτι οργίων’’ που διοργάνωνε στις πολυτελείς του βίλες. Τόσο η Ελλάδα όσο και η Ιταλία αντιμετωπίζουν το φάσμα της πτώχευσης σαν αποτέλεσμα των αδέξιων χειρισμών, τόσο των πρώην πρωθυπουργών τους όσο και των προκατόχων τους.

Ποία όμως είναι η διαφορά μεταξύ των δύο νέων κυβερνήσεων που προέκυψαν;

Στη περίπτωση της Ελλάδας ο Λουκάς Παπαδήμος αν και είναι ένας ικανότατος τεχνοκράτης - οικονομολόγος θα παραμένει στην εξουσία μέχρι τις 19/2/2012 και θα περιστοιχίζεται από υπουργούς, πολιτικά πρόσωπα που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ την Ν.Δ και το Λάος και σε αριθμό θα ξεπερνούν κατά 5 τα μέλη της κυβέρνησης Παπανδρέου. Στη περίπτωση της Ιταλίας ο νέος πρωθυπουργός θα κυβερνήσει μέχρι το 2013 και θα έχει πολύ λιγότερους υπουργούς, μόλις 11 (στο ένα 1/3 αυτών της Ελλάδας) και όλοι τους είναι  τεχνοκράτες και όχι πολιτικοί.

Παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα οδηγήθηκε στην πτώχευση από το διεφθαρμένο κομματικό κατεστημένο που αντιπροσωπεύει τόσο ο γόνος Παπανδρέου όσο και ο Αντώνης Σαμαράς, ωστόσο και οι δύο τους επιμένουν στην διενέργεια εκλογών στις 19/2/2012 για να αναδειχθεί πάλιν πρωθυπουργός ένας εξ αυτών, να ‘’ τρώγονται’’ πάλι μεταξύ τους όπως και προηγουμένως, και να δώσουν έτσι την χαριστική βολή στην Ελλάδα.

Σε πρόσφατη δημοσκόπηση ο ελληνικός λαός με ποσοστό κοντά στο 80% τάσσεται υπέρ της παραμονής του Λουκά Παπαδήμου για όσο διάστημα διαρκεί αυτή η οικονομική κρίση προκειμένου να βγάλει την Ελλάδα από αυτά τα αδιέξοδα της. Παρά την επιθυμία του ελληνικού λαού ο Τρελλαντώνης επιμένει να γραφτεί και αυτού το όνομα του στην λίστα των πρωθυπουργών της Ελλάδας. Τόσο ο γόνος όσο και ο ‘’τρελλαντώνης’’ τρέμουν με την ιδέα ότι ένας μη πολιτικός μπορεί να πετύχει και να σώσει την ελλάδα και αυτοί πλέον, σαν ανειδίκευτοι ‘’επαγγελματίες πολιτικοί’’ να περάσουν στην ανεργία.

Από πού προέρχεται ο χαρακτηρισμός ‘’Τραλλαντώνης’’ που χρησιμοποίησα πιο πάνω; Η Πηνελόπη Δέλτα, γιαγιά του Αντώνη Σαμαρά, τον Απρίλιο του 1941 αυτοκτόνησε όταν οι γερμανοί μπήκαν στην Αθήνα και αφού προηγουμένως έδωσε στον εγγονό της το βιβλίο της, ‘’Ο Τραλλαντώνης’’. Ενδεχομένως η γυναίκα να μην αυτοκτόνησε λόγω των Γερμανών αλλά ίσως το έκανε βλέποντας στο μέλλον, δηλαδή οραματίστηκε τον εγγονό της επίδοξο πρωθυπουργό της Ελλάδας.

Η Ελλάδα καταστράφηκε κυρίως από τους γόνους των πολιτικών της. Από τον Γεώργιο Παπανδρέου στο Ανδρέα Παπανδρέου (‘’Τσoβόλα δώστα όλα’’ – ‘’Gamikos of Universe) στον Γιωργάκη Παπανδρέου (Λεφτά υπάρχουν). Από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή στον Κώστα Καραμανλή( Δώστε μου φαί και Play Station). Από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη στην Ντόρα(Δεν λέγω τίποτα για να μην με καταραστεί το Μητσοτακαίηκο). Από τον Ελευθέριο Βενιζέλο στο Ευάγγελο Βενιζέλο. Ούτε σε μοναρχικά καθεστώτα δεν βρίσκεις τέτοια διαδοχή.

Και τώρα στους δικούς μας. Σαν γνήσια τέκνα της μητέρας πατρίδας, οι δικοί μας πολιτικοί δεν θα μπορούσαν να υστερήσουν σε εγκλήματα από τους ελλαδίτες συναδέλφους τους. Πραξικόπημα 1974, Χρηματιστήριο 1999, αεροπορικό δυστύχημα 2004, έκρηξη στο Μαρί 2011, Φυσικό αέριο 2011, σκάνδαλα, διαφθορά, ρουσφέτι, αναξιοκρατία, λαϊκισμός, προστυχιά, χειραγώγηση δικαιοσύνης, είναι μόνο μερικά από τα ‘’επιτεύγματα’’ που έχουν να επιδείξουν οι δικοί μας πολιτικοί.

Σε ότι αφορά τους δικούς μας γόνους, μόνο ένας πρόλαβε να πάρει εξουσία στα χέρια του(ο τέως υπουργός εξωτερικών Μάρκος Κυπριανού) και είδαμε πώς χειρίστηκε τα εκρηκτικά στο Μαρί και την τραγωδία που μας έφερε μαζί με τον πολιτικό του προϊστάμενο. Φανταστείτε ακόμη τι μας περιμένει αν πάρουν εξουσία στα χέρια τους ο Νικόλας Παπαδόπουλος και ο ετεροθαλής αδελφός του Κωνσταντίνος Γιωρκάτζιης; Η φιλοδοξία του Νίκου Αναστασιάδη να γίνει Πρόεδρος, φαίνεται ότι θα μπορούσε να υλοποιηθεί καλύτερα με τον αμύθητο πλούτο των δύο γόνων επ αμοιβαίο όφελος.

Στην μικρή μας μπανανία φαίνεται να διαφοροποιείται κάπως το σκηνικό σε σχέση με τα ‘’επιτεύγματα’’ των γόνων πολιτικών και τούτο γιατί εσχάτως ο Δημήτρης Χριστόφιας, πήρε όλους τους πολιτικούς, γόνους και μη στην στροφή και τους ‘’έβαλε όλους τα γυαλιά’’. Ο άνθρωπος μπορεί να μην είναι γόνος (‘’διορισμένος’' από τον Εζεκία Παπαιωάνου) αλλά δυστυχώς η έκρηξη στο Μαρί μάς έδειξε πόσο άγονο μυαλό διαθέτει. Ο άνθρωπος πραγματικά δεν παίζεται. Από τότε που έγινε πρόεδρος μας θυμίζει παραστάσεις του καραγκιόζη. Βλέπουμε συνεχώς φαυλότητα, λαϊκισμό, μειωμένη αντίληψη, κόμπλεξ, έπαρση, μονολιθικότητα, κλαμουρούθκια, φιλούτια, ατάκες, ττόκκες, αμπαλατοσύνη και γενικά το σύνδρομο ΄΄ούλλα ξέρει τα τζιέ ούλλοι τζυνηούν τον.

Μετά την τραγωδία στο Μαρί και τις επακόλουθες συνέπειες στην οικονομία, μία έπρεπε να είναι η επιλογή, η παραίτηση Χριστόφια και η εκλογή ενός υπερκομματικού τεχνοκράτη ως Προέδρου που θα άμβλυνε τα πάθη και τις έριδες και θα έδινε ελπίδα και προοπτική και όχι να βλέπουμε καθημερινά τους πολιτικούς να ερίζουν μεταξύ τους, ποίος φταιει λιγότερο η περισσότερο.

Καλώ τις εταιρείες δημοσκοπήσεων να κάνουν μια αξιόπιστη δημοσκόπηση θέτοντας το εξής ερώτημα: ‘’Για τις επερχόμενες προεδρικές εκλογές τι πιστεύετε ότι είναι η καλύτερη επιλογή για τον τόπο, μια κομματική η μια υπερκομματική υποψηφιότητα;’’ Να είστε βέβαιοι ότι ο λαός θα απαντήσει με ένα συντριπτικό ποσοστό υπέρ της υπερκομματικής υποψηφιότητας. Φαίνεται όμως δυστυχώς ότι ο Χριστόφιας, ο Αναστασιάδης και ο Κάρογιαν εκτός από την φιλοδοξία τους να αναδειχθούν οι επόμενοι πρόεδροι της Δημοκρατίας, δεν πρέπει να μένουν αδιάφοροι για τις τεράστιες μίζες που θα τους αποφέρει η διαχείριση του φυσικού αερίου.

Ο φόβος των πιο πάνω επίδοξων προέδρων αν και εκφράζεται δημοσίως ως αγωνία για το μέλλον της Κύπρου, έχει διαφορετικά αίτια και σχετίζεται άμεσα με την στρέβλωση της ιδιότητας του πολιτικού, μιας ιδιότητας που μετατρέψανε από λειτούργημα σε επάγγελμα. Φοβούνται τελικά για την δουλειά τους γιατί σαν επαγγελματίες πολιτικοί δεν γνωρίζουν να κάνουν τίποτα άλλο.

Καλώ τα υπόλοιπα μικρότερα κόμματα να αδράξουν την ευκαιρία και να προτάξουν έναντι στη διχαστική υποψηφιότητα των πιο πάνω πιθανών τριών υποψηφίων, μια υπερκομματική υποψηφιότητα ενός ικανού τεχνοκράτη που θα μπορέσει να βγάλει τον τόπο από τα τραγικά αδιέξοδα που τον έχουν οδηγήσει  τα μεγάλα κόμματα εξουσίας.  

Οι πολιτικοί ηγέτες μας δυστυχώς ανδρώθηκαν πολιτικά και έμαθαν να πολιτεύονται πάνω στην τακτική της αντιπαλότητας της πόλωσης και του πολιτικού χουλικανισμού. Δεν γνωρίζουν κανέναν άλλο τρόπο να παράξουν πολιτική, πέρα από την στείρα αντιπολίτευση, τον μηδενισμό των πάντων και τον λαϊκισμό που τους επιτρέπει να επικαλούνται το κοινό αίσθημα όταν ζορίζονται

Ας τελειώνουμε λοιπόν με το αμαρτωλό κομματικό κατεστημένο δεν το αντέχει άλλο ο τόπος.

Όμηρος Αλεξάνδρου
Εγκεκριμένος Λογιστής - Ελεγκτής   








      









 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου