ΤΟ ΚΟΥΡΕΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΧΑΠΑΡΟΙ

Η ανικανότητα και εγκληματική στάση του Προέδρου Δημήτρη Χριστόφια, του πρώην Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας Αθανασίου Ορφανίδη αλλά και του συνόλου των ηγετών των πολιτικών κομμάτων, αναδείχθηκε σε όλο της το μεγαλείο στον χειρισμό της υπόθεσης του κουρέματος του ελληνικού χρέους στο Eurogroup του περασμένου καλοκαιριού.

Για όσους δεν γνωρίζουν λεπτομέρειες του πιο πάνω θέματος, συνοπτικά αναφέρω τα ακόλουθα:

Ο υπερδιογκωμένος και δυσανάλογα μεγάλος, για τα μεγέθη της Κυπριακής οικονομίας, τραπεζικός τομέας, ο μεγαλοιδεατισμός των ΔΣ των τραπεζών και η μεγάλη πιστωτική επέκταση που έκαναν στην Ελληνική και Κυπριακή οικονομία αποδείχθηκε καταστροφική. Εκτός από τα τεράστια ποσά που δάνεισε στον ιδιωτικό τομέα(περίπου 300% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος Α.Ε.Π),επένδυσε επίσης και τεράστια ποσά από τα αποθεματικά του σε κρατικά ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, την ίδια στιγμή μάλιστα που διεθνή Funds και ευρωπαϊκές τράπεζες ξεφόρτωναν από τα χαρτοφυλάκια τους αυτά τα ομόλογα λόγω υψηλού ρίσκου.

Ήταν συνεπώς πασιφανές και αναμενόμενο ότι σε ενδεχόμενο κούρεμα του ελληνικού χρέους, το κυπριακό τραπεζικό σύστημα θα κατέρρεε και θα έπρεπε να στηριχθεί. Όπως πιθανότατα γνωρίζετε, η ελληνική κυβέρνηση απαίτησε και πέτυχε να στηριχθεί η ρευστότητα των τραπεζών της μετά το κούρεμα του χρέους της, απευθείας από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα(ΕΚΤ) και όχι από το ίδιο το Ελληνικό Κράτος. Στην περίπτωση της Κύπρου ο Πρόεδρος μας δεν απαίτησε κατά την διάρκεια του Eurogroup ανάλογη ρύθμιση και για τις κυπριακές τράπεζες, για να μην αναγκασθεί η Κυπριακή Δημοκρατία να στηρίξει απευθείας τις τράπεζες της και κατ, επέκταση να καταστεί  το δημόσιο της χρέος μη βιώσιμο.

Λεπτομέρειες της έκθεσης της PIMCO που έχουν διαρρεύσει κάνουν λόγο για ένα ποσό γύρω στα 10 δις που χρειάζεται για ανακεφαλαιοποίηση των κυπριακών τραπεζών και άλλα περίπου 10 δις για κάλυψη των αναγκών του κυπριακού κράτους και αποπληρωμή του ρωσικού δανείου. Ένα τόσο μεγάλο χρέος, η κυπριακή οικονομία, όντας σε βαθιά ύφεση δεν μπορεί να το εξυπηρετήσει και συνεπώς η Τρόικα αρνείται να προχωρήσει σε υπογραφή μνημονίου με αποτέλεσμα το κυπριακό κράτος να απειλείται άμεσα με στάση πληρωμών και άτακτη χρεωκοπία.

Ο Χριστόφιας και το κόμμα του το ΑΚΕΛ κατηγορεί τα ΔΣ των τραπεζών για τα παράλογα ανοίγματα και τις πρακτικές τους. Κατηγορεί επίσης, όχι άδικα, και τον πρώην Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας ότι δεν άσκησε σωστά τον εποπτικό του ρόλο και ότι ευθύνεται για τα μεγάλα ανοίγματα των τραπεζών. Αγνοεί δε από την άλλη ότι είχε συνταγματικό δικαίωμα, ακόμη και να παύσει τον Διοικητή αν έκρινε ότι δεν εκτελούσε σωστά τον εποπτικό του ρόλο. Ο Αθανάσιος Ορφανίδης από την άλλη κατηγορεί τον  Χριστόφια ότι αρνήθηκε να τον συναντήσει (ήταν μουλαρωμένος και ανκρισμένος μαζί του) πριν το κρίσιμο Eurogroup για να τον συμβουλεύσει να μην συναινέσει στο κούρεμα του Ελληνικού χρέους, χωρίς προηγουμένως να απαιτήσει και να εξασφαλίσει απευθείας χρηματοδότηση των Κυπριακών τραπεζών από την ΕΚΤ. Μα, ακόμη και να ήταν έτσι όπως τα λέγει ο κύριος Ορφανίδης τα πράγματα, που πράγματι είναι, γιατί για ένα τόσο σοβαρό θέμα δεν δημοσιοποίησε έγκαιρα τις απόψεις του προκειμένου να αποτρέψει και την αχαπαροσύνη και την ασχετοσύνη του Προέδρου για να προλάβουμε τις δυσμενείς για τον τόπο αποφάσεις του Euro group;  Γιατί ο κύριος Ορφανίδης βγαίνει τελευταία στα ΜΜΕ και παριστάνει με δηλώσεις τον κατόπιν εορτής ‘’σοφό’’; Μήπως γιατί προσδοκούσε στον επαναδιορισμό του από τον Πρόεδρο και δεν ήθελε να τον εκθέσει; Η μήπως δεν αντιλήφτηκε και ο ίδιος έγκαιρα την εγκληματική του παράληψη, και σήμερα που βιώνουμε τις τραγικές συνέπειες κάνει υστερόβουλα δηλώσεις για να δικαιολογήσει το λάθος του; Οι ευθύνες του κυρίου Ορφανίδη δεν περιορίζονται στο θέμα της επένδυσης των τραπεζών μας σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, γιατί αυτά τα ποσά, πολύ φοβούμαι ότι θα αποδειχθούν παρωνυχίδα μπροστά στα τεράστια ποσά που δάνεισαν στο ιδιωτικό τομέα, τα 2/5 περίπου των οποίων είναι προβληματικά και μη εξυπηρετούμενα.

Και αν ακόμη δεχθούμε ότι τόσο ο Χριστόφιας όσο και ο Ορφανίδης, λόγω κυρίως ελλειμματικής προσωπικότητας και ανικανότητας, αποδείχθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων, που πάνε οι ευθύνες των ηγετών των πολιτικών κομμάτων που δεν προνόησαν έγκαιρα τις συνέπειες που θα είχε για την μικρή μας μπανανιά η ολέθρια αντιμετώπιση του υπό αναφορά θέματος από τους πιο πάνω, και να κοινοποιήσουν τις απόψεις τους έγκαιρα και δημόσια για να αποτραπούν τα χειρότερα; Η μήπως η αντιπολίτευση δεν ήταν τόσο αχάπαρη και ανάμενε στην γωνία για να αποκομίσει πολιτικά οφέλη; Που ήσαν επίσης οι έμμισθοι οικονομικοί αναλυτές των χειραγωγημένων μέσων μαζικής ενημέρωσης (ΜΜΕ) τα οποία δυστυχώς ‘’τα παίρνουν’’για να αναδεικνύουν αχάπαρους στην πολιτική και να συγκαλύπτουν τα εγκλήματα και τα σκάνδαλα τους;

Ο νέος Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας και εκλεκτός του Χριστόφια, λόγω κυρίως των αριστερών των καταβολών, Πανίκος Δημητριάδης αποδείχθηκε από την αρχή μια ακόμη λανθασμένη επιλογή του ανεκδιήγητου Προέδρου μας. Ως γνωστό ο κύριος αυτός παζάρευε από τον Πρόεδρο μας, εν μέσω πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης, μεγαλύτερο μισθό από αυτόν που έπαιρνε ο προκάτοχος του προκειμένου να δεχθεί τον διορισμό του από τον σύντροφο του τον Χριστόφια. Μετά τον διορισμό του ο νέος Διοικητής ακολούθησε και αυτός την γραμμή του Χριστόφια και του ΑΚΕΛ για στοχοποίηση και δαιμοναποίηση του τραπεζικού μας συστήματος, που όντως φέρει τεράστια ευθύνη, προκειμένου να συγκαλύψουν τις δικές τους ευθύνες για την εγκληματική τους οικονομική πολιτική που οδήγησε την Κύπρο στην πτώχευση. Ο νέος Διοικητής, μη αναλογιζόμενος τις συνέπειες που θα είχε για τον τόπο η αρρωστημένη ιδεοληψία και προσέγγιση  του Χριστόφια και του ΑΚΕΛ σε θέματα οικονομίας, έπαιξε δυστυχώς το επαίσχυντο παιχνίδι τους. Από την ημέρα που διορίστηκε αντί να ενεργήσει με τρόπο εποικοδομητικό για να εξορθολογισθεί ο τραπεζικός τομέας, επιδόθηκε  με υπερβάλλοντα ζήλο στην ανάδειξη των μεγάλων ελλειμμάτων ρευστότητας των τραπεζών και των Συνεργατικών Πιστωτικών Εταιρειών, αποκρύπτοντας σκόπιμα ότι το σπάταλο κράτος του Χριστόφια είχε το υπόλοιπο μισό της ευθύνης για την πτώχευση μας. Μια τέτοια προσέγγιση τόσο της Κυβέρνησης όσο και του νέου Διοικητή, έδωσε λαβή στη Τρόικα και στις ανταγωνιστικές της οικονομίας μας χώρες να αναδείξουν το μείζον σήμερα θέμα της μη βιωσιμότητας του Κυπριακού χρέους και να μας εκβιάζουν, βάζοντας στο τραπέζι των συζητήσεων για την δανειακή σύμβαση θέματα, όπως το ‘’ξέπλυμα βρώμικου χρήματος’’και χαμηλό φορολογικό συντελεστή για να αποκομίσουν οικονομικά οφέλη σε βάρος της οικονομίας.   

Για μια ακόμη φορά, οι συντελεστές ακόμα μιας μεγάλης για τον τόπο τραγωδίας, κατηγορούν αλλήλους για το ποίος ευθύνεται περισσότερο η λιγότερο. Για ακόμα μια φορά η χειραγωγημένη και ανύπαρκτη Κυπριακή Δικαιοσύνη αδυνατεί να παρέμβει και να κλείσει στην φυλακή ανόητους και ελλειμματικούς πολιτικούς ηγέτες και επόπτες.  Μήπως όμως την μεγαλύτερη ευθύνη την φέρει αυτός ο αποχαυνωμένος λαός που βλέπει αυτό το άθλιο κατεστημένο να καταστρέφει τον τόπο του και επιμένει ηλίθια να το διατηρεί στο προσκήνιο;

Όμηρος Αλεξάνδρου

Εγκεκριμένος Λογιστής-Ελεγκτής