ΠΟΡΙΣΜΑ  ΓΙΑ  ΤΟ  ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΟΔΟΧΕΙΟ

Σας μεταφέρω πιο κάτω τα κύρια σημεία του Πορίσματος της Τριμελούς Επιτροπής για την διερεύνηση των αιτίων που οδήγησαν την Κυπριακή οικονομία στην χρεοκοπία, το οποίο ανέγνωσε σήμερα στα ΜΜΕ ο υπέργηρος Πρόεδρος της Επιτροπής δικαστικός κύριος Πικής. Ο κύριος Πικής δεν είχε καν την ικανότητα η/και αντοχή να αρθρώσει σωστά κάποιες λέξεις τις οποίες μασούσε ασθμαίνοντας με αποτέλεσμα πολλές φορές να μη αντιλαμβάνομαι τι έλεγε.

Πριν και αμέσως μετά τον διορισμό της Επιτροπής από τον Πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη, με δύο άρθρά μου τα οποία θα δείτε αναρτημένα στο προσωπικό μου Μπλοκ, εξέφρασα την βεβαιότητα ότι αυτό που επιχειρεί ο Πρόεδρος Ανατασιάδης με το διορισμό της εκ των τριών υπέργηρων δικαστικών Επιτροπής φιάσκο, είναι να μας ρίξει στάχτη στα μάτια και να αγοράσει χρόνο.

Τόνιζα μεταξύ άλλων ότι το θέμα ης πτώχευσης της οικονομίας ήταν ιδιαίτερα σύνθετο και πολύπλοκο και απαιτούσε τον διορισμό ποινικών ανακριτών στελεχωμένων με τεχνοκράτες με ιδιαίτερη γνώση σε θέματα οικονομίας και τραπεζικής. Τόνιζα επίσης ότι η έρευνα θα έπρεπε να καλύπτει όχι μόνον την πενταετία Χριστόφια αλλά και προηγούμενες προεδρίες καθ’ ότι οι στρεβλώσεις της οικονομίας και η ελλιπής επόπτευση του τραπεζικού τομέα ήταν αρκετά παλιά υπόθεση.

Ο Πρόεδρος Νίκος Χρυσάνθου* Αναστασιάδης προκειμένου να καλύψει και δικές του ευθύνες καθώς επίσης και ευθύνες που βάραιναν και την κυβέρνηση Κληρίδη, την οποία το κόμμα του ανέδειξε στην εξουσία, προτίμησε το κουκούλωμα και την συγκάλυψη της οικονομικής καταστροφής της Κύπρου. Το έγκλημα του Χρηματιστηρίου του 1999, στο οποίο πρωτοστάτησε προσωπικά ο ίδιος και το κόμμα του, είναι ένα μόνο χαρακτηριστικό παράδειγμα της διαχρονικότητας της συλλογικής κομματικής ευθύνης για την σημερινή μας κατάντια.   

Η πρόθεση του Νίκου Αναστασιάδη σε σχέση με το Πόρισμα ήταν η διατήρηση της αμαρτωλής κομματοκρατίας και η επίδειξη μασονικής κομματικής αλληλεγγύης στον Χρίστόφια και το κόμμα του το ΑΚΕΛ, που επιθυμούσαν διακαώς την εκλογή Αναστασιάδη στην εξουσία. Άλλωστε του το χρωστούσαν καθ΄οτι ο ίδιος ο Αναστασιάδης και ο Φούλλης υπέσκαψαν το 2008 την υποψηφιότητα Γιαννάκη Κασουλίδη για αναδείξουν τον Χριστόφια στην εξουσία. Το είπα και το ξαναλέγω, ο ηθικός αυτουργός της καταστροφικής πενταετίας Χριστόφια είναι  Νίκος Χρυσάνθου* Αναστασιάδης.

Το Πόρισμα που εκδόθηκε για την οικονομία είναι μια φαρσοκωμωδία, είναι ένα σκουπίδι για το απορριμματοδοχείο. Ο εμπαιγμός του λαού από την αμαρτωλή κομματοκρατία θα πρέπει να σταματήσει εδώ και τώρα. Η Δικαιοσύνη είναι εξίσου διεφθαρμένη και χειραγωγημένη και δεν μπορεί να επιτελέσει τον ρόλο της. Και αφού η πεμπτουσία της Δημοκρατίας πάσχει, δε μπορεί να αποδοθεί δικαιοσύνη και άρα δεν υπάρχει δημοκρατία. Ένας μόνο τρόπος υπάρχει για να απαλλαγεί η Κύπρος από την αμαρτωλή κομματοκρατία, ο θάνατος του συστήματος. Καλώ τους εξαθλιωμένους πολίτες εδώ και τώρα να καταστούν πραγματική απειλή κατά των αμαρτωλών πολιτικών και των εταίρων τους τραπεζιτών. Αν και αυτή την φορά το σύστημα μείνει αλώβητο τότε ο μεγαλύτερος ένοχος της οριστικής καταστροφής της πατρίδας μας θα είμαστε εμείς οι πολίτες.

Όμηρος Αλεξάνδρου

 http://omirosalexandrou.blogspot.com.

* Το Χρυσάνθου παραπέμπει στο ψευδώνυμο που χρησιμοποιούσε ο ''αδιάφθορος''

Νίκος Αναστασιάδης στις χρηματιστηριακές του συναλλαγές κατά την διάρκεια

της χρηματιστηριακής απάτης του 1999-2000 για να εξαπατά τους ανυποψίαστους

επενδυτές, να θησαυρίζει σε βάρος τους και να μην γίνεται αντιληπτός

   «Συνεκτιμώντας το σύνολο της μαρτυρίας που τέθηκε ενώπιον μας, πρώτος και κύριος υπαίτιος για την κατάσταση στην οποία περιήλθε η οικονομία της χώρας στα πρόθυρα της χρεoκοπίας, είναι ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο κύριος Χριστόφιας». Με αυτή την πρόταση αρχίζει την απονομή πολιτικών ευθυνών η Ερευνητική Επιτροπή για την οικονομία.

 «Δεν είχε μέτρο»

Το πόρισμα Πική αποδίδει βαρύτατες ευθύνες στον τέως Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αφού όπως αναφέρει, «αυτός καθόριζε την οικονομική πολιτική του κράτους, αδιαφορώντας για τις συνέπειες της πολιτικής του στα δημοσιονομικά της χώρας και σε κάθε πτυχή της οικονομίας. Επέμενε στην επιβολή των θέσεων του, αγνοώντας συμβουλές και παροτρύνσεις από ειδήμονες σε θέματα της οικονομίας ως προς τις συνέπειες των αποφάσεων του. Δεν είχε μέτρο. Χαρακτηριστική ήταν η απόφαση του να συμφωνήσει άνευ όρων για την απομείωση των ελληνικών ομολόγων που κατείχαν οι τράπεζες της Κύπρου, χωρίς κανένα αντιστάθμισμα, επιφέροντας καίριο πλήγμα στον τραπεζικό τομέα. Η ασύγγνωστη καθυστέρηση στην υποβολή αιτήματος για στήριξη και συνομολόγηση συμφωνίας, συνέτειναν σε μεγάλο βαθμό στη διόγκωση του δημοσίου χρέους, στη χειροτέρευση των δημοσιονομικών, χρηματοπιστωτικών και άλλων συναφών προς την οικονομία προβλημάτων», αναφέρει χαρακτηριστικά το πόρισμα. 

Η Κυβέρνηση Χριστόφια γνώριζε για το κούρεμα

Όπως διαπιστώνει η Επιτροπή, η Κυβέρνηση Χριστόφια, γνώριζε για το ενδεχόμενο επιβολής κουρέματος καταθέσεων, όπως αυτό εφαρμόστηκε τον περασμένο Μάρτιο.

Συγκεκριμένα στη σελίδα 173 του πορίσματος αναφέρεται ότι:

·              Η παράγραφος 1,19 του Μνημονίου της 29ης Νοεμβρίου 2012 άφηνε ανοικτό το ενδεχόμενο διάσωσης των τραπεζών με ίδια μέσα.

·              Δεν υπάρχει ένδειξη ότι η τότε κυβέρνηση ήγειρε ένσταση ή διατύπωσε αμφιβολίες ή επιφυλάξεις ως προς τη νομική υπόσταση της απόφασης της Κομισιόν στις 6 Ιουνίου 2012 η οποία κάνει πρόνοια περί τούτου.

·              Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, σε απάντηση της επιστολής αιτήματος της κυπριακής κυβέρνησης για διασαφήνιση του θέματος απομείωσης καταθέσεων σε τράπεζα, της 24ης Φεβρουαρίου 2013, αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο απομείωσης καταθέσεων κατά την εξέταση συμφωνίας για στήριξη της Κύπρου από το Eurogroup του Μαρτίου του 2013. 

«Εγώ κυβερνώ, κάμνω ότι θέλω»

Σε άλλο σημείο του πορίσματος, η Επιτροπή επικαλούμενη τις καταθέσεις των αξιωματούχων του Υπουργείου Οικονομικών, εξάγει το συμπέρασμα ότι αν και σε πρώτο στάδιο ο προϋπολογισμός καταρτιζόταν από τους λειτουργούς του Υπουργείου με γνώμονα την αντιστοιχία μεταξύ δαπανών και εισοδημάτων του κράτους, άλλαξε άρδην από την εκτελεστική εξουσία πριν κατατεθεί στη Βουλή. Αυξήθηκαν οι δαπάνες, χωρίς περαιτέρω διερεύνηση του θέματος με τις διευθύνσεις του Υπουργείου Οικονομικών. «Εύλογα συνάγεται ότι ο Πρόεδρος και η Κυβέρνηση λειτουργούσαν κάτω από το πλέγμα «Εγώ κυβερνώ, κάμνω ότι θέλω», αναφέρεται χαρακτηριστικά. 

Ευθύνες στο Υπουργικό Συμβούλιο

Ευθύνες αποδίδονται και στα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου, τα οποία σύμφωνα με το πόρισμα είχαν την ευχέρεια να απορρίψουν προτάσεις και νομοσχέδια σχετικά με την οικονομία πράγμα το οποίο δεν έπραξαν. «Σε περίπτωση διαφωνίας, υπάρχουν δύο ενδεχόμενα: Είτε παραίτηση ή συνταύτιση με τις αποφάσεις που λαμβάνονται», αναφέρεται χαρακτηριστικά. 

Οι ευθύνες των κομμάτων

Ευθύνες αποδίδονται και στα κόμματα της συγκυβέρνησης. «Πρωταρχικά το ΑΚΕΛ που ήταν αλληλένδετο με τον Πρόεδρο Χριστόφια και παρείχε την υποστήριξη του στην Κυβέρνηση του καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας του. Στο στόχαστρο της Επιτροπής και το ΔΗΚΟ το οποίο μετείχε στην Κυβέρνηση Χριστόφια για 3,5 χρόνια. «Αποχώρησε από την Κυβέρνηση τον Αύγουστο του 2011 για το λόγο ότι δεν επήλθε συμφωνία με τον Πρόεδρο ως προς τα μέτρα που έπρεπε να ληφθούν για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Δεν αποχώρησαν λόγω διαφωνίας, έστω και καθυστερημένα, για τη διαχείριση των οικονομικών από την Κυβέρνηση. Ευθύνες αποδίδονται και στην ΕΔΕΚ η οποία μετείχε στην Κυβέρνηση για δύο χρόνια. «Αποχώρησε από την Κυβέρνηση τον Ιανουάριο του 2010 λόγω διαφωνίας με τους χειρισμούς του «Προέδρου Χριστόφια και την πολιτική του στο κυπριακό. Η κατάρρευση της οικονομίας δρομολογήθηκε από το 2008 και επιτάθηκε το 2009, περίοδος κατά την οποίαν η ΕΔΕΚ μετείχε στην Κυβέρνηση».

Ευθύνες και στην Κυβέρνηση Αναστασιάδη για το κούρεμα

Από τον κατάλογο των ευθυνών δεν απουσιάζει ούτε η παρούσα κυβέρνηση. Σύμφωνα με την επιτροπή Πική, «ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και η Κυβέρνηση του ευθύνονται για ένα και μόνο λόγο: Η προετοιμασία για τις διαπραγματεύσεις στο Eurogroup υπολειπόταν. Υποτιμήθηκαν ενδεχόμενα που κατά λογική συνέπεια, έπρεπε να προβλεφθούν. Δεν απορρίπτουμε όμως τη θέση του κυρίου Αναστασιάδη ότι πριν τη σύναψη της συμφωνίας βρέθηκε προ αδυσώπητου διλήμματος να δεχθεί ή να μη δεχθεί τη σύναψη της εκβιαστικά τεθείσας συμφωνίας. Πήρε το βάρος να δεχθεί, κρίνοντας ότι η άρνηση θα είχε δυσμενέστερες συνέπειες για τον τόπο», αναφέρεται χαρακτηριστικά.>>