Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013

ΤΟ ΤΡΙΑΞΟΝΙΚΟΝ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΥ ΨΥΧΟΝΟΗΤΙΚΟΥ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΟΥ


Ο Χώρος, όπως τον γνωρίζουμε και τον βιώνουμε σε πρακτικόν επίπεδον, προσδιορίζεται μέσω των τριών διαστάσεων. Η Ελευθερία κινήσεων στον χώρον (επί του πρακτέου σωματική), που έχει το κάθε ον, ανάγεται σε ελευθερία κινήσεων σε κάθε μία από τις τρεις διαστάσεις που χαρακτηρίζονται «μήκος», «πλάτος» και «ύψος», οι οποίες μπορούν να απεικονιστούν μέσω ενός συστήματος τριών αξόνων καθέτων μεταξύ τους. Περιορισμός της Ελευθερίας κινήσεων σημαίνει περιορισμόν στον έναν (μερικός), στους δύο (πάλι μερικός) ή και στους τρεις άξονες (πλήρης περιορισμός ή επί του πρακτέου «φυλάκισις»).
Ο σωματικός όμως περιορισμός δεν συνεπάγεται και τον ταυτόχρονον περιορισμόν της ΨυχοΝοητικής υποστάσεως του ανθρώπου. Η ουσία αυτής της διαπιστώσεως είναι και η κύρια αιτία μη επιτεύξεως καθολικής και πλήρους υποταγής σε ορέξεις και διαθέσεις εξουσιαστών και επιτηδείων. Διότι κανείς δεν μπορεί να σκλαβώσει κανέναν αν δεν καταφέρει πρωτίστως να καθυποτάξει την σκέψιν του και τα τα μύχια της «ψυχής» του.

Οι ενέργειες («κινήσεις») του ΨυχοΝοητικού - εσωτερικού κόσμου του ανθρώπου μπορούν εν γένει να καταταχθούν σε τρεις βασικές κατηγορίες:
Κατηγορία 1η: Αναφέρεται στην αναζήτησιν και ανίχνευσιν της εννοίας του Θείου, δηλαδή των κωδικοποιημένων - κεκαλυμμένων δεδομένων και σημαινομένων του Συμπαντικού Οργανισμού. Αναφέρεται στην ανωτέραν έμφυτην τάσιν του ανθρώπου να αναζητεί την Αλήθειαν και να προσπαθεί να απαντήσει στα πρωταρχικά αλλά και ακροτελεύτια (και μέχρι στιγμής αναπάντητα) ερωτήματα: από πού προέρχεται και προς τα που οδεύει και να αποκαλύψει τον απώτερον σκοπόν του και τον σκοπόν του Σύμπαντος.
Κατηγορία 2α: Αναφέρεται στην τάσιν του ανθρώπου να συγκροτεί κοινωνίες και σε ανώτερον επίπεδον Πολιτείες. Αναφέρεται δηλαδή στην κατά φύσιν τάσιν του ανθρώπου να αναζητεί τον βέλτιστον (υπό συνθήκες και κατά περίπτωσιν) τρόπον συνυπάρξεως και συμπορεύσεως μετά των ομοίων του.
Κατηγορία 3η: Αναφέρεται στην έμφυτην πάλι τάσιν του ανθρώπου και ροπήν του προς την Χαράν και την ευτυχήν διαβίωσιν (σε ανώτερον επίπεδον στην Ευδαιμονίαν), το οποίον σημαίνει ότι κανείς άνθρωπος δεν θέλει κατά βάθος να είναι «δυστυχής», ακόμη και αν οι πράξεις του από παραπλάνησιν και άγνοιαν τον οδηγούν στο ακριβώς αντίθετον αποτέλεσμα. Με απλά λόγια θα λέγαμε ότι σ
ʼ αυτήν την κατηγορίαν περιλαμβάνονται όλες οι ενέργειες του ανθρώπου να «ξεδώσει», να «ξεφύγει» και να νιώσει ανέμελος.

Προκειμένου λοιπόν να καταστεί δυνατός ο πλήρης έλεγχος του ανθρώπου σε ψυχονοητικόν (ή αλλιώς ψυχοπνευματικόν ε
πίπεδον) εφευρέθηκαν - κατασκευάστηκαν τα ανάλογα περιοριστικά και φρακτικά συστήματα τα οποία σε πλήρη αναλογίαν κατατάσσονται σε τρεις κατηγορίες και αναπτύσσονται σε τρεις βασικούς άξονες.
1ος άξων: Θρησκευτικοί μηχανισμοί. Ο άξων αυτός περιλαμβάνει όλα εκείνα τα «θρησκευτικά» - «φιλοσοφικά» - «θεοσοφιστικά» ψυχοτρόπα και τρομοψυχαναγκαστικά συστήματα τα οποία εδράζονται σε ιδεοληψίες και ιδεολογήματα πρεσβεύοντας ότι κατέχουν την «μόνην αληθείαν». Εξ
ʼ ορισμού λοιπόν θέτουν ένα τεράστιον φράγμα στην αναζήτησιν της ιδίας της Αληθείας και ευθαρσώς αποκαλύπτουν τα εγγενή τους κατασκευαστικά ελαττώματα παραβιάζοντας υπέρτατες Νοητικές Αρχές όπως την υπό του Αριστοτέλους διατυπωθείσα «ΕΝΔΕΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΛΛΩΣ ΕΧΕΙΝ» ή την εκ των λόγων του Ηρακλείτου συναγομένην «ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΙ».
2ος άξων: Κομματικοί μηχανισμοί. Ο άξων αυτός περιλαμβάνει όλα εκείνα τα συστήματα τα οποία εδράζονται σε ιδεοληψίες και ιδεολογήματα τα οποία αποσκοπούν στον περιορισμόν ή πλήρη φραγήν της φύσει τάσεως του ανθρώπου να κοινωνεί και να πολιτεύεται. Ουδείς λόγος υπάρχει περαιτέρω αναπτύξεως καθότι τα βιωματικά αποτελέσματα της κομματοκρατίας επιβεβαιώνουν το σαθρόν υπόστρωμά της.
3ος άξων: Οπαδικοί μηχανισμοί. Όσοι έχουν καταφέρει να ξεφύγουν από τους δύο πρώτους άξονες ή αδιαφορούν να ενασχοληθούν με την Φιλοσοφία και την Πολιτική, είναι πολύ πιθανόν να εγκλωβιστούν στον τρίτον. Στον άξονα αυτόν περιλαμβάνονται όλες τις ιδεοληψίες και τα ιδεολογήματα τα οποία αναλαμβάνουν να «ψυχαγωγήσουν» τον άνθρωπον κτυπώντας κατ
ʼ ευθείαν στο τελευταίον προπύργιον ισορροπίας της υπάρξεως του. Στην υγιή καθημερινότητά του. Στην κατηγορίαν αυτήν ανήκουν π.χ. οι «ποδοσφαιρικές ομάδες», (παράγουν οπαδούς με ενίοτε καταστρεπτικές διαθέσεις και όχι αθλητές ή φιλάθλους), ως και οι διάφοροι, τεραστίας ποικιλίας «σύλλογοι» και «λέσχες» (και δη κλειστές ή «πριβέ» αγνώστων διαχειριστών και χρηματοδοτών), δογματικών «δραστηριοτήτων, συζητήσεων και αναζητήσεων», «φιλανθρωπίας», «οικολογίας», «εράνων και αγάπης», προσκοπισμού, εθελοντισμού, επιχειρηματικότητος, χαρτοπαιξίας, στοιχημάτων, «τζόγου» κλπ, που υποβάλλουν ή επιβάλλουν συγκεκριμένους - τυποποιημένους τρόπους ομιλίας, συμπεριφοράς και πράξεων.

Προς αποφυγήν όλων των ανωτέρω μία και μόνη θεραπεία, ένα και μόνον αντίδοτον: Η ΓΝΩΣΙΣ.

 

1 σχόλιο:

  1. Αν και κατατάσσεις και την Οικολογία στην 3η κατηγορία των "περιοριστικών και φρακτικών συστήμάτων", συμφωνώ με την ανάλυσή σου. Γι αυτό και αναρτώ το κείμενό σου στο ΦΒ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή