Όταν αυτοί που κυβερνούν τον ελληνισμό αποκαλύφθηκαν πλέον να είναι άσπονδοι εχθροί του και ο λαός δεν μπόρεσε να επέμβει... σημαίνει ότι η φυσική επιβίωση των Ελλήνων είναι σε τρομερό κίνδυνο. Η καταστροφή φαίνεται να έχει σχεδιαστεί να γίνει ολοκληρωτική σε όλα τα επίπεδα (αν και διαπιστώνω με θαυμασμό ότι μερικές άτρωτες Ελληνικές καρδιές μένουν ανέπαφες).
Αυτές τις ανθελληνικές εγκληματικές διαθέσεις τις αναγνώρισα από την αρχή..., πόνεσα για ένα άξιο λαό και γι’ αυτό επιδόθηκα στη μελέτη και την επικοινωνία. Στο πολιτικό επίπεδο ίσως κατάφερα να κάνω μια τρύπα στο νερό, αλλά κάτι κατάφερα σε προσωπικό επίπεδο. Όχι μόνο ξαναθυμήθηκα τα Ελληνικά (μόνο που μου άλλαξαν τους ορθογραφικούς κανόνες…), αλλά αντελήφθηκα και το μεγαλείο της Ελληνικής Γλώσσας και του Ελληνικού πνεύματος σε πολύ μεγαλύτερο βάθος.
Και με κατάπληξη, έχω ανακαλύψει ότι η Αρχαία Ελλάδα ακόμα ζει, με όλη της την οξυδέρκεια και μεγαλοπρέπεια, σε πολλά μυαλά και καρδιές. Τέτοια Ελληνικά μυαλά τα έχω συναντήσει αλλά βέβαια δεν έχουν την αναγκαία κοινωνική υποστήριξη… Δηλαδή μου έγινε φανερό ότι τα Ελληνικά γονίδια είναι ακόμα αρτιμελή και ζωντανά, αν και σε “δυνητική” κατάσταση (λόγω χρονίων πολιτικών και οικονομικών αρνητικών παραγόντων). Και επιπλέον, δεν υπάρχει οποιοσδήποτε λόγος να μην υπάρχουν μέχρι τώρα λειτουργικά γονίδια από τον Σωκράτη, Πλάτωνα και άλλων σπουδαίων (και κάποιων κακών φυσικά…) όταν είναι επιστημονικά παραδεκτό ότι το DNA αντέχει σε δείγματα εκατομμυρίων χρόνων… (Το μάρμαρο του Παρθενώνα φθείρεται, το DNA όχι και τόσο!)
Τέτοια δύναμη πνεύματος είναι τόσο δυνητικά εκρηκτική, που, χωρίς τη συνεχή ξένη υπόσκαψη και δολιοφθορά αιώνων, θα επικρατούσε. Επαναλαμβάνω ότι, από απλή παρατήρηση, έχω πεισθεί ότι στην Ελλάδα, μια πλουσιοπάροχη και καταπληκτική γεωγραφικά περιοχή, υπάρχουν τα ποιό οξυδερκή και δημιουργικά μυαλά στο κόσμο. Είναι ένα τέτοιο πολυδιάστατο κάλλος να μην φθονείται και να εμποδίζεται να αξιοποιηθεί;
Παρατηρώ ότι πρόσφατα, μεγάλη απειλή για τα βόρεια λιμάνια της “Ευρώπης” έγινε το λιμάνι του Πειραιά που είναι ένας φυσικός σταθμός του νέου (θαλάσσιου) εμπορικού “δρόμου του μεταξιού” (μέσω της διώρυγας του Σουεζ) από την Κίνα στην αγορά της Ευρώπης. Έτσι όλοι οι παλιοί και σύγχρονοι εχθροί σε συνεργασία, πέσανε να εξαλείψουν μια και καλή κάθε Ελληνική υπόσταση (και επίσης, κάθε Βαλκανική συνοχή…)
Εδώ υπεισέρχεται η ιδέα να έρθει ο Ελληνισμός σε επείγουσα και στενή επαφή με τους άλλους αδελφούς Μεσογειακούς λαούς και τους άλλους δύο μεγάλους αρχαίους πολιτισμούς (Κίνα, Ινδία), να εκφράσει τις ανησυχίες του για τον πανανθρώπινο κίνδυνο και να εισηγηθεί περισσότερη συνοχή και αλληλεγγύη, και όχι μόνο πολιτιστικά. Να προειδοποιηθούν ότι η φύση του μεγάλου κινδύνου δεν είναι τοπική η περιορισμένη. Ο κίνδυνος είναι κοινός. Όταν η δύση χάσει κάθε ελευθερία, το αδηφάγο τέρας εναντίον του ανθρώπινου πνεύματος δεν θα κορεστεί αλλά θα γίνει ποιο δυνατό και απαιτητικό.
Κατάληξα να δώ τον Ελληνισμό αυτό που πάντα ήταν: Ένας λαμπρός και διανεκής πολιτισμός που μαζί με τον Κινέζικο και Ινδικό, σε ένα σύμπλεγμα αλληλοσυμπλήρωσης, ανήκει σε όλη την ανθρωπότητα. Χωρίς τη σημαντική βιολογική παρουσία του Ελληνικού DNA (που είναι ο σπινθήρας του λαμπρού Ελληνικού πνευματικού πλούτου), σε πιά ποιοτική στάθμη θα βρεθεί, σε μερικές δεκαετίες, η ανθρώπινη πολιτιστική παρουσία; Αν αφεθούν ανεξέλεγκτες τέτοιου είδους σφοδρές διαβολικές δυνάμεις, που σκοπεύουν να καταστρέψουν τον Ελληνισμό (και όχι μόνον…), δεν νομίζω ότι αυτό το μοναδικό λαμπρό σαν τον Ήλιο πνευματικό φως θα είναι υπαρκτό σε αρκετό βαθμό για τουλάχιστον τους επόμενους ένα - δύο αιώνες.
Είναι πιά φανερό ότι στους καιρούς μας διεξάγεται, χωρίς υπερβολή, ένας φοβερός πόλεμος μεταξύ της Αλήθειας και του Ψέματος, του Φωτός και του Σκοταδιού, του Πνεύματος και της Ύλης, του Καλού και του Κακού. Με σύνθημα την “ασφάλεια”, τη “βολικότητα” και την “εξέλιξη”, αυτή η λαίλαπα πάει να ρίξει την ανθρωπότητα σε ένα πρωτοφανή σκοτεινό και ατέλειωτο "Μεσαίωνα".
Οι Έλληνες, σαν θεματοφύλακες αυτού του "Απολλώνιου φωτεινού άρματος" ολιγωρήσαμε και θάψαμε τέτοιο πανανθρώπινο αγαθό σε μια σκοτεινή αποθήκη.... σαν ένα ελεύθερο πουλί που μαραζώνει στη κλουβί και μόνο ευδοκιμεί στο πλάτος και το φώς τ’ουρανού. Δυστυχώς πολλοί (θύματα διαφθοράς και πλεονεξίας) διαλέξαμε την παροδική απόλαυση της καλοπέρασης και την ετερόφωτη λάμψη του χρυσαφιού. Ναί μεν οι χρόνιες ξενοκίνητες παρεμβάσεις και πειρασμοί ήταν υπερδιεισδυτικές. Αλλά δεν θα μπορούσαν να βλάψουν χωρίς την προσωπική μας συναίνεση.
Άρα, αν υπάρχει κάποια ελπίδα για τους Ελληνες είναι να αναγνωρίσουν και να παραδεκτούν τον μηχανισμό των λαθών, τις επιπτώσεις της άγνοιας και της επίδρασης του κακού. Και βάσει των ευρημάτων, να διορθώσουν τη συμπεριφορά τους αφού πρώτα ξεσκονίσουν τον πλούτο της ιστορίας και να επιστρέψουν πίσω στον σοφό κόσμο των πνευματικών αξιών και ιδεών των προγόνων.
Πρόσφατα έτυχε να ξαναδιαβάσω τις επιγραφές (147 παραγγέλματα) επτά σοφών γραμμένες στους Δελφούς. Αυτή η πλούσια προγονική παρακαταθήκη μου φαίνεται μια άριστη βάση αναφοράς για πνευματική σοφία με σκοπό την έναρξη μιας ποθητής Αναγέννησης.*
Πολλοί (αντί να γυρεύουν Αιτίες) ρωτούν απεγνωσμένα: “Ποιά είναι η Λύση;” Δεν υπάρχει οποιαδήποτε εύκολη και άμεση λύση. Ο δρόμος για ποθητή “λύση” (δηλαδή τελική ικανοποίηση) περνά μέσα από μια ειλικρινή Μετανόηση καί μιαν επιμένουσα Αναμόρφωση, που να καταλήγει σε ριζική Αναθεώρηση. Ο δρόμος περνά επίσης μέσα από τα βουνά της Ηθικής υπόστασης**. Και όσο αναβάλλεται ο σωστός αγώνας “δρόμου της ανηφοριάς”, τόσο αίμα θα χρειαστεί να χυθεί για το δικαίωμα να έχει ο Ελληνας πατρίδα και να ζει ελεύθερος.
· *Μέσα στη πληθώρα αυτών των 147 παραγγελμάτων σοφίας δεν βρίσκω ούτε ίχνος αντι-Χριστιανικής ιδέας. Γι’ αυτό και η Θρησκεία μας (“ούσα εκπορευόμενη εξ Αληθείας”) έτυχε μιας φοβερής αρνητικής προπαγάνδας.
· ** Αναδοχή και υποταγή στην ιδέα: “Πρώτο: το καλό της ομάδας”.
όσα υλικά αγαθά αποκτούμε χωρίς τον ανάλογο μόχθο, με τόσο πόνο θα τα πληρώσουμε σε “ηθικό φόρο” (Απαράβατος νόμος της Ζωής).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου